СЮ КОЛЬТА

Ӧтчыд арын, сю вундӧм бӧрын кодкӧ вунӧдӧма, а гашкӧ и воштӧма ӧти сю кольта...

Куйліс-куйліс му вылын кольта. Виччысис, кор сійӧс кодкӧ аддзас да босьтас. Но некод эз босьт. Сідзи и эновтчис. Быд лун зэрӧ. Сю кольта бӧрдӧ:

Кӧтасьӧны шепъясӧй,

Босьтӧй менӧ, косьтӧй!

Вартӧй, пызьӧ изӧдӧй,

Нянь шомӧсӧ кӧтӧй!

Пачын няньӧ пӧжалӧй,

Пӧттӧдз няньсӧ сёйӧй!..

Бӧрдіс-бӧрдіс кольта, но сійӧс сідзи некод и эз кыв. Нем виччысьтӧг тӧвзьысис да шыбитіс сю кольтаӧс му бердса борйӧдз.

Кыськӧ биа ӧгыр матыстчис.

— Чеччы, — шуӧ. — Лок ме ордӧ, ме тэнӧ пачын косьта.

— Эн! Эн лысьт матыстчыны, тэ менӧ сотан! — Повзис сю кольта да ӧгырлань кӧтасьӧм идзьяснас бергӧдчис. Биа ӧгырыд пыр и кусіс.

Та бӧрын борйӧ ракаяс воисны. Лёк горшӧн кутісны кравзыны:

Пусь-пась вар-р-ртам,

тӧлӧдам!

Тусьтӧ ӧтпыр-р-р гылӧдам!

Кольта вӧньтӧ р-р-разям!

Кр-р-равзігтырйи кокасям!

— Энӧ вӧрӧдӧй менӧ, ракаяс! — босьтчис кевмысьны сю кольта. — Ті менӧ энӧ кӧдзлӧй, ни вундылӧй. Энӧ и кольтаӧ кӧртавлӧй.

Ракаяс эз кывны кольталысь кевмысьӧмсӧ. Найӧ босьтчисны разьны кольтатӧ. Дзикӧдз эськӧ разисны, да кольтанӧн шуд вылӧ борйӧ воис вугыр шатина ичӧтик зонка. Сійӧ аслас шатиннас вӧтліс ышмӧм ракаястӧ. Сю кольтатӧ киняулас шамыртіс да нуис гортас.

— Пӧчӧ-пӧльӧ! — радпырысь горӧдіс керкаӧ пырӧм бӧрын зонка. — Со мый меным сюрис.

— Ай да, молодеч! — ошкыштісны найӧ внуксӧ. — Кольтатӧ ми пырысь-пыр косьтыштам. Сэсся вартам да сюсӧ изам. Чӧскыд кӧвдум пӧжалам. Вын-эбӧсыд содас, мывкыдыд кыпалас. Бур кӧзяинӧн лоан!

Збыль ӧд тадзи и овлӧ. Он кӧ дышӧдчы да нянь-совнад олан, быдӧнлы бур мортӧн лоан!