ОШЙЫСЬӦМЫД БУРӦ ОЗ ВАЙӦД

Оліс-выліс ӧти грездын Миш пӧль. Абу на ёна пӧрысь, но тошкыс сійӧс ок ёна пӧрысьмӧдіс. Тошкыс сылӧн вӧлі пидзӧсӧдзыс.

Тошсӧ веськыд кинас сынанӧн сыналӧ, а шуйганас — малалӧ. Нӧшта на и ошйысьӧ:

— Со менам тошкӧй, кутшӧм мича, кузь да пашкыр! Некодлӧн ме кодьыс абу!

Гортас Миш пӧль жель оз бергӧд. Гӧтырыс скӧралӧ:

— Ён да эбӧса мужик, а тоштӧ сӧмын малалан. Петав, кӧть пестӧ поткӧдлышт...

— Ог вермы! Копыртча кӧ, тошкӧй чер улас веськалас...

— Сідзкӧ, кӧть кӧзалы турун ытшкышт...

— Коса улад тошкӧй веськалас, да вошта сійӧс...

— Сідзкӧ, ветлы вӧрӧ тшак вотны...

Босьтіс Миш пӧль ассьыс чумансӧ да вӧрӧ мӧдӧдчис. Паныдасис сыкӧд Яг Морт.

— Со видзӧд, кутшӧма лӧсталӧ менам тошкӧй, а тэ весиг юрситӧ нэмнад абу шыльӧдлӧмыд! — ошйысьӧ Миш пӧль.

— Тэ ошйысян аслад тошкӧн. Ошкӧ пӧран! — скӧрмис Яг Морт да кыдз тай шутёвтіс.

Кузь тошка Мишыд ӧти здукӧн ошкӧ пӧрис. Шуны нинӧм оз вермы. Сӧмын мурзӧ-равзӧ. Нёль кокӧн буалӧ. Тошкыс кокъяс костас кыскасьӧ. Рад эськӧ Миш пӧль тошсӧ шырны, да кысь вӧрсьыд шырансӧ босьтан. Аддзис нюрысь Туриӧс да равӧстіс:

— Тур-р-ри! Шыр-р-р тошкӧс менсьым!

— Зэв тай сюсь! Ме тэнсьыд тоштӧ шыра, а тэ менсьым голяӧс песовтан, — вочавидзис Тури дай лэбзис.

Ветлӧдлӧ вӧрӧд Ош Миш, а тошкыс дзикӧдз нин гынмис да нитш-ёгнас тырис. Оз вермы сійӧс ёсь гыжъяснас шыльӧдны. Сӧмын мурзӧ:

— Шыр-р-р! Шыр-р-р!!!

Паныд вочаасис Шыр да юалӧ:

— Менӧ, али мый коран?

— Шыр-р-р! Тошкӧс шыр-р-р... — гусьӧникӧн, медым Шырыс эз повзьы, мурӧстіс Ош Миш.

Шыр аслас ёсь пиньнас йирис мурзысьлысь тошсӧ. Ош Миш кӧсйис окыштны Шырӧс, но мӧдыс повзис да пышйис.

Кыськӧ бара воис Яг Морт да шуӧ:

— Тоштӧ воштӧм бӧрын, гашкӧ, он нин кут ошйысьны.

— Ог, ог! — синва сорӧн мурӧстіс Ош Миш.

Яг Морт бара шутёвтіс. Ош Миш бӧр лои мортӧн. Со ӧд, вӧлӧмкӧ, кыдзи овлӧ. Ошйысьӧмыд да асьтӧ вылӧ лэптӧмыд бурӧ оз вайӧд.