ЙӦЮК

Мӧслӧн чужис ӧшпи. Мӧс мамыс сылы пуктіс ним Мӧ-мӧ-ӧ.

— Мӧ-мӧ-ӧ, лок йӧв някав, — корӧ Мӧс мамыс.

— Оз ков.

— Мӧ-мӧ-ӧ, лок турун сёй.

— Ог кӧсйы.

— А мый нӧ эськӧ кӧсъян? — юалӧ Мӧс мам.

— Люкасьны кӧсъя.

— Ичӧтик на, сюръясыд на эз петавны. Кор быдмасны сюръяс, сэки и люкась, кодкӧд кӧсъян.

— Ӧні кӧсъя тэкӧд люкасьны.

— Но, мый вӧчан, лок инӧсь, люкасям.

Лӧсьӧдіс Мӧс мам сюръяс, ӧшпи воча сувтіс, плеш лӧсьӧдіс, да кыдз тай зымӧстісны ӧта-мӧдыслы... Ӧшпи, Мӧ-мӧ-ӧ усис, плеш вылас быдмис зэв ыджыд йӧнгыль.

— Ура-а-а! Сюрӧй быдмӧ! — горӧдіс ӧшпи Мӧ-мӧ-ӧ.

— Йӧюк! — шензьӧ Мӧс мам.