ЁМА ЧОМ, ПАЧ-ЛЭБАЧ, ИЗКИ-БЕРГАЧ
Олісны-вылісны чоя-вока Коля да Оля. Налӧн вӧлі кӧза Роза. Чоя-вока кӧзаӧс пипу корӧсьӧн вердӧны, кӧза найӧс йӧлӧн юктӧдӧ.
Ӧтчыд войнас локтіс Ёма, пырис кӧза картаӧ, сюрас гез кӧрталіс, кокораӧ домаліс, пуксис кокора вылӧ, быттьӧ вӧв вылӧ. Укватӧн сынӧ, коколюкаӧн бӧжалӧ, рӧдтӧ-гӧнитӧ. Кӧза табанитчӧ, оз кӧсйы Ёма бӧрысь мунны. Бексӧ, чоя-вокаӧс корӧ мездыны.
Коля, Оля, менӧ мездӧй!
Ёма менӧ гусяліс,
Сюрӧ гез кӧрталіс,
Кокораӧ домаліс,
Рӧдтӧ-гӧнитӧ,
Укватӧн сынӧ,
Коколюкаӧн бӧжалӧ.
Майтӧг быг пызйӧ —
Кок туйсӧ мыськӧ!
Садьмисны чоя-вока:
— Ок, — шуӧны, — Ёма кӧзатӧ гусяліс, вӧтӧдам да мырддям.
Петісны гортысь. Ёма ылынкодь нин. Горзӧны:
— Ёма! Ёма! Вай миянлысь кӧзасӧ!
— Вӧтӧдӧй — сета! — горзӧ Ёма.
Чоя-вока котӧртӧны Ёма бӧрысь. Ёма вӧрӧ пырис, аслас чом дінӧ рӧдтіс. Чомйыс ӧшиньтӧм, вевтыс рака бордйысь, ӧдзӧсыс зверь пиньяса, петляяс дзуртӧны, чом путкылясьӧ-паткылясьӧ.
Ёма горӧдіс:
Ёма чом-чум-чым!
Меладорӧ бергӧдчы!
Эн нин сэсся путкылясь,
Паткылясь да бӧрыньтчы!
Чом путкылясьны дугдіс, паткылясис да бӧрыньтчис, кильчӧ тыдовтчис. Ёмаланьӧ ӧдзӧсӧн бергӧдчис. Ёма бара горӧдіс:
Ӧдзӧс пиньяс, жергӧдчӧй!
Ош-кӧин моз равӧстӧй!
Ӧдзӧс зверь пиньяс паськӧдіс-воссис. Ӧти петля ош моз равӧстіс, мӧд кӧин моз омляліс. Ёма кокора вылын рӧдтіс-пырис, кӧзаӧс чомйӧ кыскис. Сэки сӧмын Коля да Оля чом дорӧ котӧрӧн воисны.
— Вай, Ёма, миянлысь кӧзасӧ!
— Пырӧй да босьтӧй! — шуис Ёма.
Пырисны Оля да Коля чомйӧ, чомйын пӧтӧлӧк бердын катласьӧ пач, вӧжжи гезйӧ кӧрталӧма. Пач улас изки ӧтарӧ-мӧдарӧ бергалӧ. Изки шӧрыс дзуртӧ, изйыс гыргӧ.
Ёма горӧдіс:
— Ӧдзӧс пиньяс, зялькнитӧ, топӧдчӧй!
Ӧдзӧс пиньяс зялькнитісны, топалісны.
— А-а! — радпырысь горӧдіс Ёма. — Шедінныд! Асьныд локтінныд! Сёшайтъясӧй, гусявны оз ков! Ок и радейта ме челядьпиянтӧ! Сэтшӧм найӧ небыдикӧсь! Дульваӧй виялӧ! Тіянӧс изкиӧн иза, яйсьыныд котлет жарита, лыяссьыд блин пӧжала, кӧзасьыд яя шыд пуа.
Чеччалігтырйи, кияснас шенасигтыр чирзіс Ёма:
— Сӧмын изки бергач-гыргач шӧрсӧ выйӧн мавта, медым гылыдджыка бергаліс.
Оля шуӧ:
— Ёма жӧ тэ, Ёма, горш.
Ёма кыдз тай чеччыштас, чирӧстас и сьывны кутас:
Ёма горш, Ёма горш!
Ог и пӧтлы сёйны.
Челядьӧс радейта,
Найӧс изкиӧн иза.
Котлетӧн жарита.
Лысьыс блин пӧжала.
Кӧзасьыс шыд пуа.
Яг-мортӧс гӧститӧда!
Ёма йӧктӧ да сьылӧ, а Коля и вашнитіс Олялы:
— Ботинки пиӧ лыа пырӧма, кокӧй доймӧ.
— Пыркӧд бергач-гыргач изки шӧрас, — воча вашнитіс Оля.
Коля ботинки пӧрччис, пыркӧдіс изки бергач-гыргач шӧрас. Изки кызӧктіс, неснитіс и сувтіс.
— Ок-ок! — шай-паймуніс Ёма, — буракӧ, изкиӧй жугаліс. Рӧдта-гӧнитла кокора вӧв вылын Яг-морт ордӧ. Сійӧ лӧсьӧдас. А ті пукалӧй чомйын, паччӧр вылӧ энӧ кайӧй, гез-вӧжжисӧ энӧ нетшкӧй-тракйӧй.
Рӧдтіс Ёма кокора вылын Яг-морт ордӧ. Коля Олякӧд паччӧр вылӧ кайисны, кӧзасӧ сэтчӧ катӧдісны. Вӧжжиад кутчысисны, тракйӧдлісны, а пач и горӧдіс чибӧ моз:
Вӧжжиӧн веськӧдлӧй,
Ёма роскӧн туй бусйӧй,
Ёма ньӧрйӧн шутьлялӧй!
Гӧгӧрвоисны Оля да Коля, мый пачыд абу прӧстӧй. Пӧтӧлӧк бердысь Коля вӧжжи разис, чом вевт рака чукӧр моз лэбзис. Пач кыпӧдчис-лэбзис. Оля Ёма роскӧн туй бусйӧ, Коля ньӧрйӧн шутьлялӧ. Пач-лэбач вылын лэбӧны. Гортас воисны, пач-лэбач пыртісны, пӧтӧлӧк бердӧ домалісны.
Ёма Яг-морткӧд чомйӧ воисны — некод абу, и пач-лэбачыд абу. Ӧдзӧс сыркъялӧ-бӧрдӧ.
Яг-морт горӧдіс:
— Он кӧ корсь пач-лэбачтӧ, ме тэнӧ удж вылысь вӧтла! Некутшӧм сэсся мойд оз ло!
Ёма честь сетіс Яг-мортлы, пуксис кокора вӧв вылӧ, рӧдтіс-гӧнитіс, Коля-Оля ордӧ воис. Бӧрдӧ-ымзӧ:
— Дона челядь, ме ӧд тіянӧс сӧмын повзьӧді. Ме ӧд тіянӧс ог сёй! Кӧзатӧ ог гусяв! Яг-морт менӧ мойдысь вӧтлас. Тшыглы кула-а-а.
Жалитісны Коля да Оля коньӧрӧс Ёмаӧс. Сетісны пач-лэбачсӧ. Пуксис Ёма пач-лэбач вылӧ, кокора вӧв пуксьӧдіс, укват коколюка пач улӧ сюйис. Вӧжжиӧн веськӧдлӧ, роскӧн бусйӧ, ньӧрйӧн шутьлялӧ, пач-лэбач вылын лэбӧ.
