КӦЧ ГӦСНЕЧ

Максим нимлунӧ мамыс пӧжасис, пӧжаліс чӧдлача пирӧгъяс да кӧвдум. Пызан сайын Максим ёртъясыскӧд чӧдлача пирӧгтӧ ставсӧ сёйисны, пӧтісны, коли сӧмын ӧти кӧвдум. Босьтіс Максим кӧвдумтӧ да ӧшинь пырыс шыбитіс. Бӧрддзис кӧвдумыд и муніс вӧрӧ. Паныд воӧ Кӧч, юаліс:

— Мый нӧ бӧрдан, кӧвдум?

— Максим менӧ ӧшинь пырыс шыбитіс.

— Эн бӧрд, ме тэнӧ бӧр нуа, оз нин сэсся шыбит.

Сутшкис кӧвдумӧ пув роз, Максим кильчӧ ӧдзӧсӧ таркӧдчис. Максим восьтіс, Кӧч сылы мыччис кӧвдумтӧ да шуис:

— Нимлунӧн тэнӧ, Максим, со тэд месянь гӧснеч.

Максим видзӧдліс кӧвдум вылӧ да сэтшӧма гажмис:

— Мамӧ! — горӧдіс, — Кӧчильӧй меным гӧснеч вайис, со кутшӧм чӧскыд кӧвдум.