СЯМТӦМ КӦИН

Оліс-выліс кӧин. Нинӧм вӧчны оз куж: ни пӧтка кыйӧдны, ни чери кыйны. Аслас позйыс ни гозйыс абу. Пуксяс гӧра бердӧ да тӧлысь вылӧ омлялӧ. Мукӧд кӧинъяс дивитӧны:

— Мун кӧть либӧ лягуша кый.

— Ог куж.

— Мун грездысь чипан гусяв.

— Ог лысьт.

— Кӧть нин чери кый.

— Вӧя дай.

Мый сямтӧм кӧинлысь босьтан.

Водӧма кӧин гатш, синсӧ куньӧма, вомсӧ паськӧдӧма, виччысьӧ, кор коді мыйӧн вердыштас. Шыбитасны лыяс, сювъяс — ставсӧ кӧин ньылалӧ паськыд горшас.

— Но, — шуӧны мукӧд кӧинъяс, — мед тадз и куйлӧ. А ми мунам кыйсьыны, мый кольыштас, локтам да вердам.

Куйлӧ кӧин гатш, синсӧ тупкӧма, вомсӧ паськӧдӧма. Мунӧ сы дорті кӧза, сюръясыс крукаӧсь, шыла кодь ёсьӧсь. Аддзӧ — куйлӧ кӧин.

— Кулӧма кӧ-а?

Сюрнас ӧтар бокас люкыштіс... Оз вӧрзьы. Мӧдар бокас зургис — оз чеччы.

— Сё дивӧ, кулӧма и эм. Ещӧ люкышта ёнджыка. — Мыр вылӧ кайис, юрсӧ копыртіс, чеччыштіс кынӧм вылас кӧиныслы, сюрнас паськыд вомас веськаліс. Пинь костас кӧзаыдлӧн сюръясыс и сибдісны. Оз вермы нетшыштны. Кӧзаыд матӧ воис. Кык водз кокнас эськӧ морӧсас кӧиныдлы и пыксис да бӧрлань петитчӧ, но оз шедны сюръясыс. Сэк кості локтісны кӧин ёртъясыс.

— Но, — шуӧны, — сямтӧм кӧиныд тай вӧлӧм пӧръясьӧ, мый кыйсьыны оз куж. Вывті горшысла миянлысь дасьсӧ сёйӧ... Со тай, кыйӧма кӧзаӧс да ньылыштны оз вермы. Сюрсяньыс заводитӧма, йӧйыд. — Матыстчисны кӧинъяс, кӧзатӧ кокӧдыс кутісны нетшкыны. Ӧтарӧ ни мӧдарӧ. Ёнджыка нетшыштісны. Кӧзаыд эськӧ и мыні, да сюр помнас тшӧтш черлыыс кӧиныдлӧн нетшыштсис. Кӧзаыд повзьӧмысла сиктӧ пышйис, аслас картаӧ. Кӧзяйкаыс и шензьӧ. Сё дивӧ! Кӧзаыд, буракӧ, туруннад оз и пӧтлы. Кыськӧ кӧинлысь ёсь пиньяса черлысӧ судзӧдӧма. Кырсьтӧ йирны бурджык лоӧ.

А коньӧрӧс, пиньтӧм-антӧм кӧинтӧ, кӧинъясыс жӧ и пурисны: он кут пӧ пӧръясьны, дарӧвӧй вылас овны.