КОДЛӦН МЕДСЯ ЫДЖЫД ВЫН?

Ӧтчыд шонді, му, ва да тӧв панісны сёрни. Кодлӧн пӧ медся ыджыд вын?..

— Дерт, ме, — шуӧ сэн тшапа му: — став озырлуныс месянь да ме пытшкын: муяс, видзьяс, вӧръяс, слудаяс. Ме пытшкын уна на и тӧдтӧм озырлун эм, эзыся-зарниа, кӧрта-ыргӧна.

— Ме на медся вына, — чуймис тӧв: — ме кодь ёныс некод абу. Ме верма ӧти здукӧн нинӧмӧ воштыны муястӧ, вӧръястӧ. Став кымӧрсӧ чукӧрта саридзьяс весьтӧ, сэтчӧ лэдза зэрӧн. Став мусӧ косьта, сэк вӧръяс, расъяс бырӧны.

Сэтчӧ мыччысис нюмъялігтырйи ва: «Чӧлӧй пӧ ошйысьӧмнад. Ме кӧ пӧ босьтчыла, став мусӧ вӧйта, чукӧрта став ваяссӧ да (кыдз тай тулысын ойдӧ навӧлӧкъяс да гидъяс), дыр сулала да ставсӧ торка, — тэнад озырлунсьыд, муӧй, немтор оз коль».

Югыд шонді медбӧрын шыасис:

— Ме верма жӧ ассьым вынӧс петкӧдлыны. Дзебся кӧ ме, ог кӧ петкӧдчыв дыр, ставыс кынмас: ва и, му и. Сӧмын ме сідз ог вӧч, весиг тіянӧс ӧлӧда, энӧй ошйысьӧй, лыддьысьӧй. Ставнымлӧн эськӧ миян эм ыджыд вын да, сӧмын куш ӧткӧн уджалігӧн уна бурторсӧ вӧчны он вермы. Мӧда-мӧдлы ӧд со пыр отсасям.

Мӧвпыштан кӧ, сідз и эм ӧд. Шонді шонтас, мулысь озырлунсӧ кыпӧдас. Ва юкталас мусӧ. Бара жӧ муыс кӧ абу, сэк нинӧм шонтыны, юктавны; тӧлыд кымӧр ваяс, зэрас. Видзӧдлан да ставыс колантор ӧтлаын.

Веськыда шуис шонді: «Олӧй пӧ лючки-ладнӧ, ӧтвылысь, энӧ пӧ ошйысьӧй мӧда-мӧд водзын, олӧй ӧтвылысь».