КЫДЗИ ДӦРӦМ БЫДМИС МУ ВЫЛЫН
Ичӧтик ныв Танюк кайис батьыскӧд му вылӧ. Батьыс кутіс му вылӧ кинас коявны кутшӧмкӧ посньыдик дзирдалан кӧйдыс.
— Мый нӧ, батьӧ, коялан? — юалӧ Таня.
— Шабді кӧдза, Танюк, быдмас тіянлы Васюкыдкӧд дӧрӧм.
Танюк мӧвпалӧ: «Некор на эг аддзыв му вылын дӧрӧм быдмӧм».
Вежон кык мысти вежӧдіс му, чепӧсйис зэв мича, шӧвк кодь, веж турун. «Татшӧм мича кӧ эськӧ дӧрӧмыд быдмас», — мӧвпалӧ ичӧт ныв. Гоз-мӧдысь Танюклӧн чойясыс мамыскӧд кайлісны му вылӧ весасьны, пыр висьтавлӧны мича дӧрӧм Танюклы быдмӧм. Нӧшта на коли кымынкӧ вежон. Му вылын виж мича турун ёна нин быдмис, йывъясас петісны кельыдлӧз дзоридзьяс. «Васюк воклӧн синъясыс татшӧм жӧ, — мӧвпалӧ Танюк: — сӧмын татшӧм мича дӧрӧмтӧ ме эг на аддзыв».
Недыр мысти дзоридзьяс косьмисны, гылалісны, на пыдди турун йылас лоины ичӧтик тупыльяс, быттьӧ юраӧсь лоины. Сэсся тупыльяс кутісны косьмыны, вижӧдны. Танюклӧн чойясыс мамыскӧд кайисны му вылӧ, нетшкисны шабдісӧ лӧсьыда, вужнас.
Сэн жӧ шырзисны чульсӧ, сэсся кӧртавлісны кольтаӧ да чукӧрӧ тэчисны.
Чукӧрын куйлӧм бӧрын, лун кык мысьт шабдісӧ тэчисны тыкӧдӧ^Пуръялісны кык потш костӧ./^, сэсся вӧйтісны тыавны.
Танюк жугыля видзӧдліс шабді вӧйӧм вылӧ. Чойясыс бара шуисны сылы:
— Еджыд жӧ дӧрӧм Танюклы тась лоӧ!
Сійӧ сӧмын шензьӧ:
— Кысь нӧ дӧрӧм лоӧ, асьныс ваӧ сюйисны-а?..
Недель кык бӧрын шабді тыкӧдъяс тыысь лэптісны, да вольсалісны, мед косьмыштас. Сы борын куралісны да новлісны гумла вылӧ. Сэсся рынышӧ шӧтлісны да юра нӧшкӧн тойлісны, сэсся и кутісны няръявны. Сӧмын еджыд сювйыс лэбзьӧ ӧтарӧ-мӧдарӧ. Та бӧрын ниралісны, сэсся мӧдісны шылькйыны — зуавны. Мича еджыд кудель лои. Чойяс шуисны дзоля нывлы:
— Мича жӧ тэнад дӧрӧм лоӧ, Танюк!
Танюк думыштіс: «Кутшӧм нӧ дӧрӧм татысь лоӧ, Васюклӧн юрсиыс татшӧм».
Шабді воис кудельӧдз. Тӧвся рытъясӧ Танюклӧн чойясыс кутісны швыргыны-печкыны, мича небыд кудельсӧ. Танюк думайтӧ: «Тайӧ — шӧрт сунис, кӧн нӧ эськӧ дӧрӧмыс?» Оз гӧгӧрво Танюк. Чойяс печкӧны зіля. Унаысь ректасисны. Тулыслань лунъяс нюжалісны. Шонді выліджык ветлыны кутіс. Танюклӧн мамыс пыртіс керкаӧ стан. Сувтӧдіс кӧтшас пельӧсӧ, сэсся заводитіс кыны. Вӧлись Танюк гӧгӧрвоис: «Со пӧ тай дӧрӧмпуыд!» Мыйӧн кысис дӧра, пуисны бура кунва пиын, сэсся вольсалісны лым вылӧ. Лым мыйӧн сылі, кутісны белитны эжа вылын. Лои еджыд мича вӧсньыд дӧра. Гожӧм кежлӧ вурсисны Танюклы да Васюклы лым кодь еджыд дӧрӧмъяс. Танюк ӧні тӧдны кутіс, мый колӧ вӧчны шабдікӧд, дӧрӧмӧ воштытӧдз.
