ТӦЛЫСЬ ДА КОДЗУВЪЯС

Шонді лэччис, дзебсис. Енэжыс ломзис: ӧзйис медводдза кодзув, сы бӧрын — мӧд-коймӧд, сэсся пасьтала ломзисны уна-уна сюрс кодзувъяс. Бӧрын кыптіс и тӧлысь аслас югыд гӧгрӧс чужӧмнас. Тӧлысь видзӧдліс гӧгӧрбок, шпыньмуні, сэсся долыдпырысь шуис кодзувъяслы: «Видза олад, зарни кодзувъяс! Ёна-ӧ ті гажӧдчад? Видзӧдла ме тіян вылӧ, нимкодяся тіян дзебсясьӧмӧн ворсӧмыд вылӧ, югыд сӧстӧм юяс пыр видзӧдӧм вылад, дзирдаланныд ті ломзяланныд — быдӧнлы долыд вӧчанныд. Со нӧ, тіян вылӧ дзоргӧ керка ӧшиньсянь дзоля детина, юасьӧ мамыслысь тіян йылысь. То нӧ, бара жӧ, гусьыс петӧма кӧч гоньялӧ, лэптӧма енэжлань юрсӧ. Эстӧн со босьтчыліс лыддьыны тіянӧс ӧти морт, да торксис унаысла, лыдтӧм-тшӧттӧм кодзувъясӧй! Вайӧ ӧтвылысь войбыд дзирдаламӧй, гажӧдамӧй йӧзсӧ, быд ловъя ловсӧ».