ЗБОЙ ГРИШУК

Чукӧртчӧмась челядь 
Пожӧм улӧ уна. 
Шонді гожысь найӧ 
Дзебсьӧмаӧсь улӧ.

Сёрни налӧн помтӧм
Вӧрса, васа йылысь.
Гришук сэні медзбой:
«Мем пӧ бара нинӧм».

— Мунамӧй жӧ сэсся
Купайтчыны юӧ:
Ваын долыд, ыркыд; 
Вартчыны ми кужам.

Ва дорынӧсь зонъяс — 
Ӧдйӧ кокныс вайис;
Сӧмын ичӧт Гришук 
Матыстчыны оз лысьт: 

«Тӧрыт пӧ ме васьыс
Со мый ыджда сирӧс
Аддзылі дзик шӧрсьыс,
Бызъяліс вель дыр сэн.

Ме пӧ эськӧ нинӧм,
Тіянӧс моз повзьӧд».
Аслас синмыс гӧгрӧс, 
Повзьӧма нин важӧн. 

Повзьӧдчысьтӧ, вӧлӧм, 
Казялӧма-й талун:
Ва шӧрас кузь майӧг
Мыччысьлӧ да сунлӧ.

— Тонӧ, тонӧ бара
Ыджыд сирыд вартчӧ,
Видзчысьӧй, эн пырӧй,
Мед эськӧ оз курччы.

Казялісны челядь
Гришуклысь збойлунсӧ:
«Ӧні пӧ тэ вунӧд
Ошйысьӧмтӧ водзӧ».

Зіля Гриша дзебсис 
Бадьяс пӧвстӧ ӧтнас, 
Гырысь изъяс мӧдіс 
Бызйӧдлыны ваас. 

Ой-ёй! Гриша повзис!
Садьтӧг петіс косӧ,
Кӧм ни гач ӧд сюся
Котӧртіс пыр гортӧ.

Челядьлӧн сэн серам,
Сьӧмдӧмаӧсь найӧ.
«Удайтчис пӧ, Гриша,
Ывсӧдӧмыд тайӧ».