МАЛЯЗІ

Шонді увтасмис, кымӧръяс рытыввылын гӧрдӧдісны. Мӧсъяс, ыжъяс баксӧны, гортлань мӧдӧдчӧмаӧсь. Ызгӧны малязіяс быдласянь чукӧртчалӧны асланыс позъяныс. Лунтыр дзоридзысь дзоридзӧ лэбалісны, чукӧртісны юмов вотӧснысӧ. Ӧні локталӧны гортаныс; оз бара вошны, тӧдӧны туйнысӧ, мый ыллаӧдз эськӧ ветлӧмаӧсь да.

«Мудзим пӧ лунтыр уджалігад, колӧ нин шойччыштны!» — ызгӧны малязіяс.

— Ыджыд тай удж! — шыасис кор вывсянь жунган гаг. — Сӧмын лэбаланныд дзоридзысь дзоридзӧ, чукӧртанныд юмов сывсӧ.

— Гашкӧ, миян удж абу ыджыд да, — зэв рама шыасис малязі: — код нӧ эськӧ миянлысь оланінсӧ лӧсьӧдӧ, юмов манас вердӧ, челядьӧс дӧзьӧритӧ?

— Дерт нин тэ висьталан, кутшӧм, чайтам, зільӧсь. Менам вот, колӧкӧ, уджыд уна! — шуис мӧд пу вылӧ лэбзигмоз жунган гаг.

Быттьӧ эськӧ сылӧн эм кутшӧмкӧ удж.