ТУЛЫСЛАНЬӦ

Коли арся лунъяс, 
Воис кӧдзыд тӧв; 
Тулысланьӧ шонді 
Бергӧдчис нин бӧр.
Мед кӧть войлӧ тӧлыс,
Гартлӧ лымсӧ... мед!
Кравзӧ рака чукӧр...
Мед жӧ кравзас, мед!
Оз вермыны потшны 
Шондіыслысь туй, — 
— Петас сылӧн югӧр, 
Воссяс гажа лун!