КӦН ЛӦСЬЫДДЖЫК?

Челядь кутісны тӧлын пышкайӧс. Сэсся сійӧс йӧршитісны зэв гажа, мича позйӧ. Позйын сылы зэв шоныд, лӧсьыд. Сёян-юан чӧскыдысь-чӧскыд ныр ув тырыс. Оз бара ков тӧждысьны шоныд вӧснаыд, кынӧмпӧт вӧснаыд да: быдтор сылӧн эм, мый лолыслы лэптӧ.

Пукалӧ пышкай лун-мӧд нин, сӧмын абу сылы нимкодь гажа позйыд, оз чӧсты сёян-юаныд ни. Шогсьӧ ывла вӧсна: «Мый пӧ бара, — мӧвпалӧ: — керӧны ёртъясӧй-а?» Код тӧдас, гашкӧ, эськӧ шогысла и лои кувны коньӧрлы, да шудыс вӧлӧма на. Челядь ӧтчыд позсӧ да ӧшиньсӧ кальк кольӧмаӧсь. Пышкай ӧдйӧ ӧмӧй эз жбыркнит — лэбзьы ывлаӧ.

Долыдапырысь лэбис ёртъяс дінас:

— Вокъясӧй, — шуӧ: — кывзылӧй жӧ, кутшӧм юӧр висьтала. Ме веськавлі зэв шоныд гажа, мича керкаӧ. Сёян-юан чӧскыдысь-чӧскыд ныр улысь эз бырлы.

— Майбырӧй, — шуӧны мукӧдыс: — кутшӧм бур оланінӧ веськавлӧмыд. Ми тані сы коста тшыгсӧ да кӧдзыдсӧ мый пыким!... Мыйлакӧ тай сэтшӧминсьыс локтӧмыд!..

Пышкай видзӧдліс на вылӧ:

— Вайӧ жӧ, — шуӧ, — висьталӧй меным, зарниясӧй, пуксинныд-ӧ эськӧ ті гажа шоныд позъяс, дась сёян-юан дорас, вӧля вылын кынмӧм, тшыгъялӧм дорсьыд?

Некод немтор эз шу, сӧмын мӧда-мӧд вылас видзӧдлісны.

— Со сійӧ и эм! — чипӧстіс пышкай: — ӧні энӧ сэсся и шензьӧй менам пышйӧм вылӧ.