КАНЬ КОЗИН

Ёна вӧлі лӧсялӧны Миша да Кысӧ. Нинӧмысь нин Кысӧӧс Миша оз удзӧд. Йӧвтӧ кӧ сёйӧ, тшӧтш вердӧ, булкинад юксьӧ, ворсныд кутас, Кысӧӧс тшӧтш чуксалӧ, кӧрталас кабала сунис йылӧ, да котралӧны джодж кузя, неуна керкасӧ оз путкыльтны.

— Ме зэв ёна радейта Мишаӧс,— висьтавлӧ Кысӧ мӧд каньлы: — пыр ӧтлаынӧсь: сёям-юам ӧтлаын, весиг узьлам ӧти вольпась вылын. Мишалӧн со нимлун локтӧ. Зэв эськӧ сылы колӧ кутшӧмкӧ козин лӧсьӧдны да, ог тӧд мыйджык.

— Козьнав жӧ тэ сылы чери юр. Ёг коялан гурансьыд, дерт, жӧ сюрӧ.

— Сідзкӧ тай ме тэ дорысь сюсьджык, ме бурджыктор аддза.

Кысӧ войбыд эз узь, кӧбрӧгысь шыр кыйис. Ёна жӧ ӧд нимкодь лои, шеді да.

— Ёна и, — шуӧ: — любӧ лоӧ Мишалы.

Котӧрӧн пыртіс шыртӧ керкаӧ, пуктіс Миша вольпась дорӧ да виччысьӧ сылысь садьмӧм. Сы шӧрӧ Мишалӧн мамыс шыртӧ аддзис:

— Кыськӧ тай, — шуӧ: — йӧй каньыд эм. Шыртӧ вольпась вылад вайӧма.

Босьтіс шырӧс бӧжӧдыс да шыбитіс ёг гуранӧ.