МЕДЫМ ЁРТЫД ВӦЛІ БУР

Важӧн Помӧд сиктын овлісны
Комияс: Тима да Пома.
Ӧтчыд найӧ гожӧмын кыкӧн
вӧвъясӧс корсьны мунісны пармаӧ.
Тылаысь тылаӧ шӧйтісны лунтыр,
вӧвъясыс налӧн эз сюрны некысь.
Увтасмис шонді — пемдыны мӧдіс,
Помалы сэки Тимаыс шуис:
„Оз жӧ нин, тыдалӧ, вӧвъясным сюрны-а,
пемдытӧдз вай жӧ туй вылӧ петам.
Да гортаным ньӧжйӧник лэччам.“
Пома питшӧгсьыс перйыліс матка,
видзӧдліс кодарӧ мунны, да шуис:
„Асывлань, буракӧ, сетчыны лоӧ“.
Пармаын пуяс тшӧкыдӧсь, кузьӧсь — 
Чащаті мунӧны Тима да Пома,
панӧмась — кыӧны ош йылысь сёрни:
кодзувкоткарйӧс жуглӧма ош со.
Водзвылын ӧні на мунӧма, бесыд.
Мед эськӧ огӧ жӧ паныд ми сюрӧй.
Муртса на шуисны, важӧн нин сэні — 
найӧлы паныд ыджыд ош воис.
Кык кок йыв сувтіс, сяркӧдчӧ гыжйӧн.
Тима да Пома повзисны ёна — 
Ёкмуні сьӧлӧмныс, юрсиыс сувтіс.
Бордсяліс Пома, котӧртіс садьтӧг.
Коз пуӧ кань моз кышасис-кайис,
Тимаӧс ош дінӧ эновтіс ас кеж.
Тималӧн вежӧрыс воши ли, эз ли — 
огӧй на тӧдӧй, висьталам бӧрын...
Уськӧдчис муӧ — оз вӧрӧд ки-кок,
оз лолав весиг — быттьӧкӧ кулі.
Тима дінӧ матыстчис ыджыд ош сэки,
тушасӧ исавны пон моз жӧ мӧдіс.
Кулӧмӧн чайтіс, эз вӧрзьӧд некыт,
чарӧстіс-горӧдіс, гӧнитіс водзӧ.
Кывлӧма Тима важ йӧзлысь коркӧ:
„Кулӧм мортъяслысь пӧ шойяс
Некор оз чашйыны ошъяс.
Сӧмын нин чашйӧны чуалан кадӧ“.
Пома лэччис пу йылысь сэки,
петӧма садьыс, сералӧ, ваксьӧ,
Тималысь юалӧ, наросьнӧ эльтчӧ:
„Мый нӧ тэд гусьӧнсӧ висьталіс ошкыс?“
Тималӧн сьӧлӧмын пузьӧдчис вирыс сэк,
Помалы пӧв-мӧд кыв тшупыштіс воча:
„Со мый, вежӧрыд кӧ эм, кывзы:
Омӧль жӧ тэнад тыдалӧ ёртыд,
Пикӧ воин да, эновтіс ас кежад тэнӧ.
Омӧль ёрт — абу ёрт — 
Ёртыд вӧлі медым бур“.