РУЖЬЕ

Мишуклы батьыс ньӧбӧма ыджыд мича машина. Детсадйысь воӧм бӧрын Мишук бибикайтіс-ворсыштіс машинанад дай петіс ывла вылӧ, сэні на пӧ нӧшта ворсышта.

Недыр мысьт бӧр пырис, пыртіс сьӧрсьыс зэв ыджыд пу ружье.

— Мамӧ! Мамӧ! — горзӧ. — Видзӧдлы, ружье! Затвора и быдӧн!

Радысла зяльӧдчыштіс быдӧн затворнас, ӧшинь-ӧдзӧс игналан шпингалетнас.

— А машинаыд нӧ? — юаліс мамыс, кыдзсюрӧ лӧсйӧм пу ружье вылӧ видзӧдігмоз.

— Ми вежсимӧ Сажин Шуриккӧд. Ме сылы машина, а сійӧ меным тайӧ ружьесӧ.

— Вежсинныд? — Мамыс лапкучкысис кыкнан кинас. — Сэтшӧм мича машина вӧлі да этайӧ пес чурка вылас!

Мишук гӧгӧрвоис мамыслысь дӧзмӧмсӧ, нурбыльтіс:

— Ачыд шуин, сёркни пӧ кӧдзи да кодкӧ сёйӧ. Ме ӧд сійӧс кыйны...

Мамыс серӧктіс:

— Ок тэ менам, кыйсьысь-охотник быдман.