ВОСЬТӦЙ ФОРТОЧКАЯСНЫТӦ
Тулыснас тадзсӧ вӧлі, лым сылігас.
Садьми ме ӧтчыд, видзӧда, менам комнатаын восьса форточка дорышас кутшвидзӧ-пукалӧ лэбач, ловъя лэбач. Сьӧдіник сэтшӧм, воробейысь ыджыд, вижоват кузь ныра, а борд дорышъясыс да бӧж улыс еджыд.
— Ой! — горӧді ме радӧйла, эг и думыштлы, мый повзьӧда ме сійӧс.
Жбырк лэбачыд форточкаӧ и ывлаас.
— Пышйис! — горза ме.
Пырысь-пыр менам жырйӧ пырис бабӧ:
— Повзьӧдін тай гӧстьсӧ, — шуӧ сійӧ.
— Ме эг, ме радӧйла горӧді, а сійӧ пышйис.
— Пышъяс, дерт, вӧльнӧй птица да. Шонтысьныс кӧть, коньӧрӧй, удитіс. Вель дыр пукаліс.
— А мый, сійӧ шонтысьны пыраліс?
— Шонтысьны, дерт, аддзан со ывлаыс мый керсьӧ. Турӧб лыбӧма.
Ме видзӧдлі ӧшиньӧ и сразу тӧд вылӧ уси, кыдзи ми папакӧд тӧрыт ветлімӧ паркӧ. Вӧлі шондіа и шоныд, лымйыс сыліс, шоръяс визувтісны, чавканъяс пуяс йылын кравзісны.
— Сулыштам, — шуис папа чавканъяс вылӧ видзӧдіг, — тувсов шыяссӧ кывзыштам. Лӧ-ӧ-сьыдыс!..
А талун со бӧр тӧв пуксьӧма. Гашкӧ, тӧрытъя кравзысь чавканыс и ме дорӧ пыраліс да? А ме повзьӧді сійӧс. Кытчӧ ӧні коньӧрӧй лэбзис? Кынмас дзикӧдз.
— Бабӧ, — юала, — кытчӧ нӧ лэбис миян лэбачыд?
— Код тӧдас. Гашкӧ, кодкӧ дорӧ мӧд дорӧ пырас. Смел, лешачикаыд...
Ме звирк чеччи крӧвать вылысь, кватиті пальто и котӧрӧн Женя дорӧ.
— Восьты форточкатӧ! — тшӧкта сылы.
— Мыйла? — Женя падмӧма, сы вӧсна мый ме котӧртӧмысла кашка.
— Мыйла? — керышта ме Женяӧс. — Чавканъясыс дзикӧдз кынмасны, — шуа сылы. Но Женя нинӧм оз гӧгӧрво. Ковмис висьтавны тэрмасьтӧг лючки-ладнӧ ставсӧ, мый миян гортын вӧлі.
— А-а, — вӧлись вежӧртіс, буракӧ, Женя. Сійӧ восьтіс форточкасӧ, сэсся видзӧдліс мукӧд керкаяс вылас и жугылякодь шуис:
— А мукӧдыслӧн пӧдсаӧсь жӧ форточкаясыс. Колӧ ӧд, медым ставныс восьтасны.
— Збыль! Мед ставныс восьтасны форточканысӧ! Колӧ радио пыр шыӧдчывны! Вай звӧнитлам радиоас! — вӧзъя ме.
Звӧнитлімӧ.
Сералыштісны миян вылын радиоса уджалысьясыд, оз пӧ артмы сідзтӧ. Но миянӧс век жӧ ошкисны лэбачьяс вӧсна тӧждысьӧмысь. Тшӧктісны скворечникъяс дасьтыны унджык.
Скворечникъястӧ эськӧ ми труд урӧк вылын мастеритам. Да ӧд талун вермасны кынмыны став чавканпи: — со мый вӧсна шог.
Школа бӧрын тай котӧртлім зонпосни паркӧ, чавкан позъяс дорӧ, да ставныс на жӧ ловъяӧсь кравзӧны-а. Эз жӧ кӧ кынмыны-а?
Радыд миян вӧлі.
