ЛӦСЯВТӦМ ВОКЪЯС

Ӧтчыд ми вокӧкӧд ывлаын ворсім,
Таг йӧрысь воштывтӧмторсӧ дыр корсим,
Друг кыськӧ му пытшсьыс чепӧсйис шыр,
Кынми ме местаӧ, быттьӧкӧ мыр.

— Кут, Стёпик, кут, Стёпик! — 
Горзӧ мем вок.
— Рад, эськӧ, кута,
Да оз кывзысь кок.

— Тӧда: полан тэ шырсьыд зэв ёна,
Тэнад кодь трусыдлӧн юрыс век дона.

— Сюсь кӧ тэ сэтшӧм,
Ачыд и кут,
Больӧдчан сӧмын жӧ,
Дзик быттьӧ шут.

Пока ми вокӧкӧд вензим зэв дыр,
Кватитчим — некӧн нин оз тыдав шыр.