ДЗОДЗӦГЪЯСЗэв кузь корӧсь ньӧрйӧн дядьӧ Дзодзӧгъясӧс вӧтліс карӧ Вузӧс вылӧ. Веськыда кӧ шуны, дядьӧ Найӧс эз зэв малав-радейт Мышку вылӧд, — Барыш босьтны базар вылӧ Муніс тэрмасигтыр сійӧ Паськыд туйӧд. Кодыр барыш йылысь сёрни, Сэки дзодзӧглы и мортлы Коскас сюйӧ. Мужикӧс ог мыжды; вӧлі Мӧдног дзодзӧгъяс та йылысь Тӧлкуйтӧны. Норасьӧны мужик вылӧ Паныд сюрысь йӧзлы, кылӧ: — Правда кӧні? Али шудным миян сэтшӧм? Миӧс прӧстӧй дзодзӧг этшӧн Вӧтлӧ дядьӧ. Рим ӧд мездылісны миян Пӧльяс. Тӧдӧ жӧ ӧд сійӧс, Эм кӧ садьыс. Юрбитӧны сэн на вылӧ! — Ті нӧ мыйла пуксяд вылӧ? Ӧтик шуис. — Миян пӧльяс... — Тӧда, кывлі, Тісӧ мыйджык вӧчид бурсӧ — Сёйид-юид?! — Мездылісны Рим кар пӧльяс миян! — Кутшӧм вӧлі уджныд тіян? Ті мый вӧчид? — Ми мый? Немтор! — Сідзкӧ кӧсъяд Пӧльяс понда аслыд бурсӧ. Зэв тай лӧсьыд! Вунӧдӧй жӧ пӧльяс йылысь. Уджъяс серти налы вӧлӧм Ошкан сьылӧм. Ті жӧ, ёртъяс, сӧмын туяд, — Паныдасьысь налы шуис: Жаркӧй вылӧ!
