«СВЕТИСЯ, СВЕТИСЯ...»

Коркӧ зэв нин важӧн, том дырйи, революцияӧдз на, роч губерня кузя ветлӧдлім кык коми зон. Пырим узьны ӧти гозъя ордӧ. Водтӧдісны миянӧс пӧлатьӧ. Видзӧдам пӧлатьсянь: енув пельӧс тырыс ӧбраз, быдӧн улын сисьяс ӧзйӧны. Пӧлатьын вӧлі шоныд, узим сынисадь.

Асывнас муртса синмӧс восьтім — пырисны кык манак: ӧтикыс зэв ыджыд да ён, кыз гӧлӧса, морӧсас блёнъялӧ пу крест, пес плака кодь кымын, весиг шӧри потӧма, а мӧд манакыс ичӧтик, сапӧг пӧла.

Ыджыд манакыс висьталіс рочӧн: ми пӧ локтім Иерусалимысь, турокъяс пӧ миян вылӧ воисны, ӧти турок пӧ ляскис тайӧ ичӧтик манаксӧ да сапӧг пӧвсӧ кыскис; кӧсйӧ вӧлі мӧдсӧ нетшыштны да ме эг сет, со эсійӧ крестнас косьӧбті гӧрбас. Сапӧг пӧвсӧ тшапкис да тэрыба усйысис турокыс. Сэсся кыськӧ вайӧдіс вит турокӧс, кодъяс уськӧдчисны миян вылӧ. Ме эг повзьы да тайӧ ыджыд пу крестнас ӧвтчыны куті, веськалі кодлы пеляс, кодлы нырас... Крестӧй шӧри поті.

Ми сэсся бӧрыньтчим границалань, вуджим асланым Россияӧ. А найӧ дыр на дэльӧдчисны граница сайсянь сапӧг пӧвсӧ кузь бедь йылӧ лэптӧмӧн. Со кутшӧм биӧ веськавлім.

Ӧні ветлӧдлам да сьылам Иерусалим йылысь Кристос кыв вылын. Позьӧ оз тіянлы сьывны?

— Сьылӧй, сьылӧй! — шуисны кӧзяева, — часлы, ми сисьяс ӧзталам. Сисьяс ӧзталісны да сувтісны пидзӧсчаньӧн.

Манакъяс заводитісны сьывны:

«Локтім ми Иерусалимысь:

Ме — Прокӧ, дяк нима,

А тайӧ — сапӧг пӧла Тима.

Менам гӧлӧс кыз да гора,

Тима лывкйӧдлӧ зэв нора».

Прокӧ дякӧн басӧн горӧдіс:

«Господи, помилуй,

Кӧджпонын комын юр».

Тима нора нюжӧдіс:

«Благӧслӧви, Кристос,

Якӧ Васьӧ сісь тшак!»

Сэсся ӧтвылысь сьылісны:

«Светися, светися,

Кушенча кепыся,

Пася дукӧса,

Ур ку дорӧса,

Межкӧд люкася вӧлі,

Тималӧн коли сапӧг пӧлыс.

Аминьӧй, аминьӧй, аминьӧй,

Куйліс сійӧ кымыньӧн...

Не ме кӧ, важӧн куліс.

Алилуйя, алилуйя».

Кӧзяйка и юаліс: «Кӧн пӧ ті велалінныд Кристос кывъяс?»

— Иерусалим карын!

— Гашкӧ, Сітбарын? — друг шыасис комиӧн менам ёртӧй.

Манакъяс мыйӧн кылісны коми сёрни, тшапкисны нопъяснысӧ да сы мында и аддзылім. Ӧнӧдз на, колӧкӧ, пышйӧны...