ДУГДӦ САКСЬЫНЫ

Унаысь бокысянь кывлан, — 
«Рочьясыд» надзӧник зыньгӧны:
— Коми кыв кыпӧдны мыйла?
Мый сыысь миянлы?.. — тіньгӧны.
— Коми кывйыд зэв мустӧм,
Сёрнитны комиӧн сьӧкыд.
Этша на комилы эскӧм:
Сэтшӧм пӧ тіян со «рӧкныд»...
Комиӧн гижӧмтӧ сэсся
Некыдз пӧ он вермы паськӧдны,
На ногӧн артмӧ со тадзи — 
— Том зонмӧс юбкаӧн пасьтӧдны...
Комиӧн некод пӧ гижысьыд абу,
Кодъяс гижӧны — немтор оз артмы,
Комиӧн гижны пӧ лад абу...
На серти, комилы важ мозыс ланьтны.
— Огӧ!... — Ми налы шуам,
Огӧ ми коми кыв эновтӧ,
Ас киын ас гижӧд нуам, — 
Том йӧзыс ёна на гыбалӧ.
Уна нин на пиысь юръяссӧ лэптісны,
Уналӧн кылӧ бура зэв сьылӧм,
Водзӧ на гижысьяс, майбырӧ, петасны!
Гижасны чушкыштӧм! Гижасны теш!
Синнымӧс миянлы восьтӧма,
Сойбордйӧд топыда нуӧдӧ КАПП.
Комиӧн гижысьяс, босьтчамӧ!
Петкӧдлам асьнымӧс, мед некод оз сак!...