ПОМӦСДІНСА АСЫВ

Тэ олан кӧ карын, —
эн дышӧдчы, волы,
мед аддзывны Помӧсдін асывлысь мич.
Тан зэв кыпыд гожӧм,
а тугана пожӧм
Со кыпӧдчис-нюжӧдчис енэжӧдз дзик.

А ломзяс кӧ кыа,
сэк лэбачлысь шысӧ
оз некутшӧм мӧд шы нин тупкы да веж.
Важ керкасьыс петас
да кияссӧ сетас
том гӧстьяслы ачыс, дерт, бур Тима Вень.

— Вай локтӧй жӧ, локтӧй,
том чойяс да вокъяс, —
быд кыв сылӧн мелі да батьлӧн кодь пӧсь. —
Ме зэв бура кыла,
кыдз ӧні ті сьылад,
ӧд ачым ме ас сиктын абу нин гӧсть!..

А Эжваным кывтӧ,
оз мудзлы да сувтлы,
а томъяслӧн миянысь зумыдджык сыв.
Водз асылын чужӧ
да пармасӧ вуджӧ
и Тима Вень сьӧлӧмысь быд сьыланкыв.