ЧУКЛЯ КОКА ЗОНГажтӧм нывъяснымлы лои, Быд ныв бӧрдӧ вой шӧр войӧдз Ӧні налы ме ог нюклясь, Кӧть и кокӧй ёна чукля. Бур зонъясӧс ӧні ылӧ Мӧдӧдісны война вылӧ, Ме тшӧтш вӧзйыси салдатад. Но эз сибӧдны и матӧ. Казьтышт. Ката, кӧть и сёрӧн, Кевмысьлі кыдз синва сорӧн. Сэки сералін ме вылын, Ӧні бӧрдышт, — медым кыла! Коді серавліс, — ме налы Видзӧдласӧс ог чӧвт паныд, Видзӧдла кӧ нин, ме шуа, Синмӧй лоас ыркыд руа. Сиктӧд муна да, — ог пӧръясь! — Медся мича нылӧс бӧръя: Сылы колӧ кӧ бур верӧс, Медым корас, — абу серӧсь! Чукля кокалы ті радӧсь, — Сідз ӧд, нывъяс? — война кадӧ... Кӧть и кокӧй менам чукля, Быд ныв зэв пӧся на кутлас!
