ПӦЛЬ ЧЕРИ КЫЙӦЮква вылӧ чери кыйны пӧльлы юрас усьлі мӧвп, но оз висьтав, кыдз да мыйла воштіс коксьыс кӧмкот пӧв. — Вина юин, тӧдчӧ, войнад, — ропкис пӧчыс: — Бур, эн вӧй!.. — Чери кыйигад эг йӧймы, а тэ пӧрысь рунад йӧй... — Мися, сапӧг пӧлыд кӧні?.. — Кыла, абу ӧд ме нӧш: кулӧм сюрӧс помын ӧні, — нетшыштісны кӧмӧс тшӧтш... Но ог жалит воштӧмторйӧс... Ачым содта сира пес сэк, кор пуны кутас воръяс гусясьысьӧс васа бес.
