ОЗЫРЛУН

Озырджыкӧн коркӧ ме кӧ лола,
сӧвестьӧй мед ачымӧс оз йир, —
корсьла олан кадысь прӧстджык коласт
чукӧртлыны ӧтчыд ыджыд пир.
Быдӧнӧс сэк кора пызан сайӧ,
сетліс коді коркӧ ассьыс ки.
Винаысь на бур индийскӧй чайыд,
шуласны тай, сывдас весиг вир.
Прӧща кора, кодлы вӧчлі, сылысь,
кӧть эг гуся пельӧссянь, но дой...
Ачым тӧда, мыйла дыр оз кылав
синъяс водзысь арся пемыд вой.
Ӧлӧднытӧ быдӧнӧс тай ковлӧ,
кыскыны кор пыдӧ кутлас йир.
Сыысь колӧ медся ёна повны,
черилӧн кодь кӧдзыд кодлӧн вир.
Некор, дерт, оз вӧрзьӧд татшӧм мортӧс
мукӧдъяслӧн тӧждысьӧм да шог.
Эн дивитӧй менӧ, дона ёртъяс,
озырлунӧй некыдз оз кӧ лок.