ЗАРНИ ЧУНЬКЫТШ ЙЫЛЫСЬ

Зарни свадьбатӧ регыд нин
	пасйыны кутам,
сійӧ абу зэв ылын нин,
	кытӧнкӧ водзын,
Ме жӧ, донаӧй,
	чунькытштӧм чуньястӧ кута,
кодъяс месянь эз аддзывны
	медыджыд козин.
Кора прӧститны сыысь,
	мый тадз тайӧ лоис,
вывті ӧдйӧ тай саяліс
	гӧтрасян кадным.
Уна вичмыліс миянлы
	тӧждлуныс-дойыс,
ёна этшаджык на серти
	нюмъяліс радлун.
Зарни чунькытш эз туплясь
	да-й матын эз куйлы,
кор ми гижсьыны ветлім
	да сьӧлӧмъяс йитім...
Ладнӧ, такӧдім асьнымӧс,
	кузь, гашкӧ, туйным,
дона козиннад мӧдысьджык
	мичмӧда китӧ.
Гӧльӧсь вӧлім ми сэк...
	Сэсся чужисны челядь,
колӧ видзны быд грӧш вӧлі,
	быдтыны найӧс...
Му шар кодъяслы пыр вӧлі
	дзескыд да дзоля,
биӧн пырисны миянӧ
	вежтасъяс сайсянь.
Эг ӧд ӧтнам ме, мусаӧй,
	уджйӧзӧс казьтыв
кын окопъясын куйлігӧн,
	аддзысьны медым.
Мися, видз бура челядьтӧ,
	видз бура асьтӧ,
ловйӧн коля кӧ,
	сэк ставыс миянлы шедӧ...
Но эз кокниа тай
	долыд олӧмыд пуксьы, —
мусӧ гӧрисны танкъясӧн,
	бомба-снарядӧн.
Ми эг чунькытшӧн, —
	нянь торйӧн шӧриӧн юксим
челядь кок йылӧ кыпӧдіг,
	зэв сьӧкыд вӧлі,
Ӧні зарниыд дона
	да пенсия помсьыд оз чукты,
ньӧбны чунькытштӧ
	тысяча джын мында колӧ.
Татшӧм донатор, тӧда ме,
	чуняд и ачыд он пукты,
аслад оласног серти,
	кыдз вӧвлі, ме чайта.
Зарни свадьбаным воас,
	но миянӧс некод оз янӧд,
дона чунькытш оз кут
	кӧть и мичмӧдны китӧ...
«Найӧ шудыслӧн, — шуасны, —
	медыджыд проба,
кутшӧм зарнилӧн абу,
	кӧть сё чунькытш йитлы!»