КЫДЗИ ВАРЧЧЫНЫ МЕНӦ ВЕЛӦДІСНЫСикт горулын важӧн вӧлі нюйтӧсь куръя, кодӧс челядь гажӧн рушкуӧн пыр гурйи. Мукӧд збойджык зонъяс варччисны ю вомӧн, некод, дерт, эз донъяв ас сертиыс томӧс. Завидьті ме налы восьсӧн, тшӧтш и гусьӧн, джуджыдджык жӧ валань варччан туй мед усьӧ. — Велӧдам!... — и киӧ ёсь гыж сатшліс вирӧдз, сідз, кыдз кычанпиӧс, шыбитіс сьӧд йирӧ. Упкайті да авзі, ваысь мезді юрӧс, кодкӧ, кыла, равзіс: — Курась, збоя курась!.. Курася, но кыдзи, ки-кокӧй кор измӧ? Ва пыдӧссӧ сидза сьӧкыд биаиз моз. Чайтлі, тайӧ йирас збыльысь нин ме пӧда: шошаӧд, кыдз сирӧс, шыбитӧны мӧдысь!.. Вот и сына-уя, — некытчӧ он воштысь! — Тадзи варччан туйӧс ачым аслым восьті. Сэсся война кадӧ, веськавлі кор пикӧ, мездывлісны адысь сідз жӧ аслам ки-кок. Сэк ме вӧвлі ярӧн (ярӧн кодь и чужлі!), Дон ю кӧдзыд арын варччӧм сорӧн вуджлі. Ваыс вӧлі йиа, шуштӧмлуннас мисьтӧм... Пуляӧн да биӧн колльӧдіс фашистыд! ...Та вӧсна и ёна радейта пыр ватӧ, Эжваыд и Доныд меным ӧткодь матыс.
