СЁРНИТӦ НИКОЛАС ГИЛЬЕН

Ах, Куба, тебя я знаю!
На крови растут твои пальмы...
(Н. Гильен)

Кывлі, свет вылын эм сэтшӧм діыс.
Кӧні муыс и ваыс тшӧтш дон.
Гашкӧ, югыд Колоннӧйсянь сійӧн
Ассьыс шондісӧ аддзис Гильен.
Тӧдтӧм сёрни кыдз музыка юргӧ.
Лов шы дзебисны тысяча морт.
— Камарадес!..
Испанскӧй ног — другъяс,
А кубинецъяс кыв вылын — ёрт.
— Камарадес...
И музыка орӧ,
Бӧрдӧ лӧз океаныслӧн гы,
Быттьӧ бара нин йӧз берег дорӧ
Нуӧ рабӧс пиратъяслӧн пыж.
Нефть да олово перйыны сэтысь,
Сэсся сгинитны тшыгысла мед.
Татшӧм сир курыд шуд Новӧй Светысь
Аддзис аслыс сьӧд кучика негр.
— Ой, Куба, тэнӧ тӧда, ме тӧда,
Он селитраӧн славитчы тэ:
Дыр Испания миянӧс пӧдтіс,
Янки нёняліс миянлысь вем.
Кӧні правдаыс му вылын? Найӧ,
Кодъяс юисны миянлысь вир,
Ӧні атомӧн, ыджыд войнаӧн
Дасьӧсь сотны нин йӧз костысь мир.
Гӧлӧс чорзьӧ... Оз бӧрд и оз норась,
Вывлань клятва моз кыпалӧ ки:
— Камарадес...
Оз тӧдны Нью-Йоркын,
Кыдзи керкаяс ньылалӧ би,
Кыдзи сотӧны мусӧ напалмӧн,
Эз на аддзывны кагалысь шой.
Налы колӧ, мед вуджӧр быд пальмалӧн
Хиросималысь казьтыліс вой.
Но ог сетӧй ми жуглыны каръяс,
Торкны мирлысь да дружбалысь шуд.
Став народъяслысь ӧтувтӧм ярлун
И Нью-Йорклӧн оз кут чорыд грунт...

Чӧла тіпкӧны тысяча сьӧлӧм,
Сӧмын сёрнитӧ ӧтнас поэт,
И Колоннӧйсянь сылӧн смел гӧлӧс
Война ӧзтысьлы узьны оз сет.