* * *

«Соррентоӧ бӧр лок.
Прӧстита ставсӧ ме...»
Сьӧд синма итальянка
Нора сьылӧ.
Ог гӧгӧрво ме:
Кутшӧм вермис ен
И райын бӧрдӧдны
Да шогӧ вӧйтны нылӧс.
Тан збыльысь рай,
Кӧть вӧтласны, — он мун,
Пыр тэнӧ чуймӧдӧны
Небеса и море,
Везувийлӧн оз паляв
Сьӧкыд ун,
Изида аслас морӧс бердас
Корӧ.
А шонді кисьтӧ
Ассьыс зарни гож,
Оз кӧдзав ньӧти
Весиг рытъя кадӧ,
Кор тӧврутӧг
Оливалӧн быд вож
И тӧдтӧм мортлы
Сьылӧ серенада.
Кӧть ӧтчыд аддзылан,
Он вунӧд сэсся нэм
Пӧсь шонді улысь
Тайӧ мича мусӧ...
Но сӧмын ӧні
Гӧгӧрвои ме,
Ас чужан войвыв
Мыйла сэтшӧм муса.