СТЕПАН ЛУКИЧ

Степан Лукич оз пукав гортас,
Бур мӧвпъяс жугӧдӧны юрсӧ:
«Кыдз лоны тӧдчанаджык мортӧн,
Кыдз йӧзлы вӧчны унджык бурсӧ?»
Кӧть этша шойччӧм сюрлӧ сылы,
Пыр асьсӧ буртор вылӧ вӧзйӧ.
Став уджсӧ вӧчӧ быттьӧ сьылӧ
Да ставнас югыд мӧвпӧн ӧзйӧ.
Но сыкӧд тшӧтш Степан Лукичӧс
Зэв сьӧкыд овлӧ шуны ёртӧн:
Бур кыв ни отсӧг тэ эн виччысь —
Оз артав ӧтка мортӧс мортӧн.
Оз сувтлы, киасьны оз кӧсйы,
Оз вуджӧд мӧдлапӧлӧдз тэнӧ.
Машина подалы оз вӧзйы,
Кӧть пода мортсӧ висьӧм венӧ.
Дась сетны йӧзлы ловсӧ ассьыс,
И войтыр понда сійӧ шогсьӧ;
А ӧтка морт мед олас ачыс,
Кыдз кужас, сідзи мед и ноксьӧ.
Эз ӧтчыд мамыс шулы сылы:
«Быд ловъя мортӧс пукты пыдди,
Эн дойдав некодӧс лёк кылӧн,
Быд сьӧлӧм книгаӧс моз лыддьы.
Зэв бур, кор йӧз вӧсна тэ пессян,
Но лёк, кор мортыс тэнад вунӧ.
Оз сюр тэд ыджыд аттьӧ йӧзсянь,
Кор ӧтка мортлӧн шогыс уна».
Степан Лукичлы веськодь ставыс,
Степан Лукичлӧн ставыс вуні.
Ми шуам синмас сылы тайӧс,
Кӧть абу лӧсьыд ставсӧ шуны.
Ӧд сійӧ оз и овлы гортас,
Бур мӧвпъяс жугӧдӧны юрсӧ:
«Кыдз лоны тӧдчанаджык мортӧн,
Кыдз вӧчны йӧзлы унджык бурсӧ?»