ПЕРЪЯ

Войдӧр ӧд коми сиктъясад эз на гӧгӧрвоны рочтӧ ӧнія моз кокниа. Война бӧрын тайӧ вӧлі. Мӧдӧдчасны кык олӧма нывбаба вузасьны орчча вӧр посёлокӧ, кӧні олісны став Россия пасьтаысь вербуйтӧм войтыр. Ӧти нывбабаыс нуис йӧв, а мӧдыс — пӧтка гӧн. Посёлокӧ вотӧдз паныдасис налы ӧти морт да юаліс рочӧн, мый найӧ вузалӧны. Ӧтиыс индіс туис вылас да шуӧ, йӧв пӧ, а мӧдыс нопсӧ малыштас да ошкӧ: зэв пӧ небыд гӧн, вурун кодь шоныд и, он-ӧ ньӧб. Мортыд оз гӧгӧрво да восьтлас ноп вомтӧ.

— О-о, это же перья, — шензьыштас сійӧ. Коми аньыд сылысь шуӧмтӧ гӧгӧрвоас ас ногыс да вомалас морттӧ:

— Перъя пӧ. Водзджык сьӧмтӧ вай да вӧлисти перъян.