ЙӦЛӦГА

(Ингерманландскӧй висьт)

Вӧлі ясыд гожся рыт. Юсси бать-мамлӧн горт гӧгӧраныс уджыс вӧлі уна, да найӧ ыстісны ичӧт пиныссӧ вайӧдны мӧсъясӧс лысьтігкежлӧ. Медводдзаысь на Юсси ӧтнас мӧдӧдчис гортсьыс татшӧм ылӧ. Кор веськаліс вӧрӧ, сійӧ нимкодя горӧдіс: хо-хой, хо-хой! Сэки жӧ вӧр пытшкӧссянь кывсис: хо-хой, хо-хой! Юссилы лои сьӧлӧм вылас лӧсьыд: тані матын кодкӧ эм. «Гашкӧ, суседъяслӧн Калле тані вотчӧ да», — воис сылы юрас да мӧдысь гораджыка нин шыасис: хо-хой! Вӧр пытшкысь важсьыс на ёнджыка кывсис: хо-хой!

«Вӧлі эськӧ бур ёртасьны тайӧ детинкаыскӧд», — мӧвпыштіс Юсси да выльысь горӧдіс: «Коді нӧ тэ?»

Тӧдтӧм гӧлӧс юаліс жӧ: «Коді нӧ тэ?» Юссиӧс шензьӧдіс тайӧ, дай дӧзмӧдіс тшӧтш. Гашкӧ, сійӧ галитчӧ ме вылын да?

— Йӧй детинка! — горӧдіс Юсси скӧрмӧмӧн.

— Йӧй детинка! — кыліс воча вӧр пытшкысь.

Юсси кутіс котравны ӧтиласянь мӧдлаӧ да видны лёк кывъясӧн тыдавтӧм зонкаӧс. Но некытысь сійӧс эз аддзы, сӧмын аслыс воча локталісны видчан кывъясыс.

Детинка муртса эз вунӧд мӧсъяс йывсьыс, и кор найӧс вайӧдіс гортӧ, вӧлі зэв нин сёр.

Бӧрдӧм сорӧн Юсси норасис мамыслы, мый вӧрын кодкӧ тыдавтӧм нимтіс сійӧс лёк кывъясӧн. Мам гӧгӧрвоис, мый детинкалы вочавидзӧма йӧла шыыс, да сійӧ шуис пиыслы:

— Тайӧ вӧліны аслад кывъясыд, кодъяс косісны бӧр. Кӧсйин кӧ, пиӧ, мед тэныд кывсис кӧть ӧти бур кыв, аслыд коліс сійӧс шунытӧ. Сідзи жӧ и олӧмад.