ТУЛЫС

Кымын кывбур тэчлісны поэтъяс
Тэ йылысь, пыр вӧльнӧй тувсов кад!
Арӧдз тэ веж знамя мулы сетан,
Панан куим тӧлысся парад.
Ассьыд сямтӧ мир водзын сэк восьтан,
А тэ водзын асьсӧ восьтӧ мир.
Югыдлунтӧ тэнсьыд енэж босьтӧ.
Сӧдзӧ весиг океанлӧн йир.
Тулыс, тулыс, сьӧлӧмшӧрӧй, тӧдан,
Радлунӧйлы мыйла абу пом?
Аддзан ачыд, миянӧ кор мӧдан,
Мед странаӧй тэ кодь жӧ пыр том.
Сэк, кор тэнӧ паныдалӧ муным,
Бӧрыньтчӧ лёк бушковъяса тӧв.
Тэ тыр право серти верман шуны:
«Метӧг эськӧ-й гожӧмыс эз вӧв».
Кӧсъя ещӧ содтыны ме ассянь:
Татшӧм тулыс эг на тӧдлӧй ми.
Сӧмын враглӧн, сӧмын кулысь класслӧн
Зільлӧ лыбны тэ вылӧ пеж ки.
Но ӧд тэ пыр выль, пыр выль, кыдз олӧм.
Радуйтчӧны пожӧмъяс и дав.
Коркӧ внук тэд шуас: «Видза олан!
Татшӧм тулыс татчӧ эз на волы».
Шуас сідз — и бара лоас прав.