А МИ СИАМӦ-ВӦЗЪЯМӦ СІЙӦСТалун шондіыс Тӧдчымӧн водзджык Со кыпӧдчӧ-кайӧ, Ылыс яг сайысь Меным тшӧтш Тӧрытъя выльторъяс вайӧ, А ӧд тӧрытыс Быд сикас зэвтчӧмнас Талунсӧ дасьтіс... Сувтысь лун, Муса аньяслы-чойяслы Шевкнит тэ асьтӧ. Шевкнит-паськӧд Ас вынйӧртӧ, Сямлунтӧ-сюсьлунтӧ Помӧдз. Аддзан, аньясным-чойясным Талун со нӧшта на Мичаӧсь, шаньӧсь да томӧсь. Но и мамъяслӧн, пӧчьяслӧн, — Мый нӧ кӧть найӧ и дзорӧсь, — Лышкыд мир весьтын Лыбӧдчысь шондіӧн Тырӧма морӧс. Али важыс и выльыс, Код сьӧлӧмтӧ сывъялӧ, Саймовтчас-вунас? Мед нӧ дзирдалас-югъялас Сьӧлӧмтӧ кыпӧдысь Тувсовъя луныс! Мед нӧ аньясным-чойясным, Мамъясным-пӧчьясным Водзӧ век йӧткӧны олӧм. А ми, мужик рӧд, Сиамӧ-вӧзъямӧ сійӧс, Мый найӧлы та могысь колӧ! Мед нӧ Рӧдина-мамным, Кыдз медвылыс тшупӧда пасйӧд, Сӧвмӧ-ёнмӧ Да вынйӧрсӧ лэптӧ — И нинӧм мед тайӧс оз падмӧд!
