ВЕЖА ПЕТЫР ДА ДЗОДЗӦГЛӦН ПРАЖИТӦМ КОК

Иисус да вежа Петыр, му кузя ветліганыс, воисны ӧтчыд кутшӧмкӧ сиктӧ. Пырисны найӧ ӧти керкаӧ, кӧні сетісны налы милӧсьта — пражитӧм дзодзӧг. И мӧдісны найӧ водзӧ. Иисус мунӧ водзын, а вежа Петыр бӧрсяньыс.

А Петырыд, ёна тшыгъялӧма да, гусьӧникӧн и сёйис дзодзӧглысь ӧти коксӧ.

Кор ветлысь-мунысьяс петісны сиктысь, пырысь-пыр и пуксисны шор дорӧ нуръясьыштны. Видзӧдӧны, а дзодзӧгыдлӧн кольӧма сӧмын ӧти кокыс!

— Эй, Петыр! Кытчӧ вошис дзодзӧглӧн кокыс? — юаліс Иисус.

— Мезӧсӧй, да ӧд сылӧн сӧмын ӧти кок и вӧлі! — кутіс дорйысьны Петыр. — Видзӧдлы, Мезӧсӧй, со эстӧн, йи вылын, дзодзӧг кельӧб сулалӧ, и быдӧнлӧн сӧмын ӧти кок.

— Да, да, гашкӧ и сідз, — вочавидзӧ Иисус. — Сӧмын ветлам да видзӧдлам, збыль-ӧ налӧн сӧмын ӧти кок.

Та бӧрын чеччисны найӧ пукаланінсьыныс да веськӧдчисны дзодзӧгъяслань. Кор дзодзӧгъясӧдз вӧлі нин некымын сыв, Иисус полошитіс найӧс, и став дзодзӧгыд, ставныс, пуктісны мӧд кокнысӧ да, гораа икйӧдлӧмӧн, лэбзялісны коді кытчӧ. Сэки Иисус и шуис Петырыдлы:

— Аддзан, Петыр, и ӧні тэ менӧ пӧръялін, ӧд дзодзӧгъяслӧн, ставыслӧн, кык кок. Сідзкӧ, кык кок вӧлі и тайӧ пражитӧм дзодзӧглӧн, кодӧс сетісны миянлы, кыдзи Енлӧн отсӧг. А тэ, Петыр, сёйин сійӧс, кор ме бӧрся мунін.

— Ок, дона велӧдысьӧй! — пондіс тіравны Петыр. — Ме чайті, тэнӧ тшӧтш позьӧ пӧръявны, кыдзи и мукӧд йӧзӧс. А ӧні аддза ме, мый тэ — Ен да аддзан он сӧмын сійӧс, мый тэ водзын, но и сійӧс, мый бӧрсяньыд. Тэ вӧлі мунан водзын, весиг эн и бергӧдчывлы бӧрвыв, а тӧдін, мый ме, бӧрсяньыд муніг, сёйи дзодзӧглысь коксӧ.