ИИСУС ВОДЗӦ СОДТӦ ГӦЛЬ МОРТЛЫСЬ СКӦТ ЛЫДСӦ
Ӧтчыд Иисус вежа Петыркӧд ветліганыс ёна мудзисны дай тшыгъялісны. Нинӧм гӧгӧр эз вӧв: ни сикт, ни торъя керка, — кытчӧ эськӧ найӧ вермисны пыравны. Вежа Петыр видзӧдліс гӧгӧр дай шуӧ Иисусыдлы:
— Ӧксайӧй, аддза ме эстӧн скӧт йӧр. Ветлам кӧ сэтчӧ-а, гашкӧ, и аддзам сэтысь кодӧскӧ.
Мунісны да мунісны, коркӧ и воисны скӧт йӧр дінӧ. А сэні сӧмын ӧти гӧль ыж видзысь, вӧлӧмкӧ, олӧ, видзӧ месайыслысь ыжъяссӧ. Видзаасисны сыкӧд ветлысь-мунысьяс. Ыж видзысьыд сьӧлӧмсянь видзаасис накӧд, пуксьӧдіс найӧс, дай пансис на костын сёрни.
Иисусыдлӧн ёна нин кынӧмыс сюмалӧ да, сійӧ и шуӧ ыж видзысьыдлы:
— Бур мортӧй, вердышт миянӧс мыйӧнкӧ, ми тшыгӧсь.
Гӧль мортыд думыштчис: мыйӧн эськӧ вердны локтысьясӧс. Нинӧм сылӧн эз вӧв, чорыд нянь да ичӧтик баляпи кындзи. Месайыслӧн эськӧ ыжыс и уна, да ӧд сійӧ оз вермы начкыны ни ӧтиӧс. Поліс, мый месайыс скӧрмас, дай ачыс бура тӧдіс: мый абу тэнад — оз вермы лоны тэнад, мед кӧть сійӧ тэнад батьыдлӧн вӧлі. Мӧвпалӧ ыж видзысьыд: «Вердысьӧй дай енмӧй, начкыны ли мый ли баляӧс? Либӧ не начкыны? Начка кӧ, оз ло менам баляӧй. А ог кӧ начкы, сійӧн ог жӧ нин озырмы-а. А, мый лоӧ — ло! Начка!» Кыскис сапӧг чӧрӧссьыс югъялысь пурт, кутіс балясӧ, начкис дай пуис паприкаш.
Кор паприкашыс пусис, Иисусыд да вежа Петырыд пуксисны пӧрт дорӧ да азыма пондісны сёйны, а гӧль мортыд сӧмын видзӧдлывлӧ налань да виччысьӧ, колясны оз сылы сёянторсӧ, ӧд сійӧ и ачыс ёна тшыгъяліс. А гӧсьтъясыд и видлыны эз кольны, ставсӧ сёйисны, торпыриг весиг эз кольны пӧртас. Пажын бӧрас Иисус и шуӧ вежа Петырлы:
— Петыр, чукӧрт став лысӧ медбӧръяӧдз!
Петыр кывзысис, чукӧртіс лыяссӧ, а Иисусыд сюйис найӧс дукӧс соскас. Рытнас, кодыр ыж видзысьыд унмовсис, муніс Иисусыд ыж йӧр дінӧ дай шыблаліс лыяссӧ ыжъяс костӧ. Быд лы, быд лы чир пӧртчис ыжӧ, и быдӧнлӧн мышкас ыж видзысьлӧн тӧдчӧдана пас ляскӧдӧма лои.
Тайӧ вӧвлытӧмторсӧ вӧчӧм бӧрын Иисус да вежа Петыр надзӧникӧн мунісны, ыж видзысьлы кыв ни джын шутӧг.
Мӧд асылӧ, кор ыж видзысьыд садьмис, видзӧдӧ да аддзӧ йӧрас ӧтдор ыжъясӧс, да ӧд ӧтдор ыжыс помтӧм лыда! Гашкӧ, куим пӧв унджык месай дорсьыс. Да ӧд нӧшта на кутшӧм дивӧ: быд ӧтдор ыжлӧн мышкас ыж видзысьлӧн аслас пасыс! Аттӧ дивӧ! Кыдзи тайӧ вермас лоны?! Ӧд ыж видзысьлӧн ни ӧти ыж абу: буретш тӧрыт рытнас медбӧръясӧ начкис гӧсьтъясыслы.
Кутіс корсьны ыж видзысьыд гӧсьтъяссӧ, а налӧн и дукыс сылӧма. И гӧгӧрвоис сэки ыж видзысьыд, мый тайӧ ыжъяссӧ некод эз вермы сылы сетны, Иисус кындзи. И ыж видзысьыд сетіс аслыс кыв: коляс кӧ сылӧн кӧть сӧмын ӧти грӧш, сійӧ и сэки отсалас, мыйӧн вермас, корысьлы да йӧрмӧм мортлы.
