МЕДБУРЫСЬ БУР МАСТЕР

Иисус, му кузя ветлӧдлігас, воис ӧтчыд ӧти сиктӧ. Мунӧ Иисусыд дорччанін дорӧд дай аддзӧ гижӧд: «Медбурысь медбур мастер». Довкйӧдлыштіс юрнас дай думыштчис. Сэсся пырис дорччысь дорӧ да шуис: «Ме дорччысьӧ велӧдча да кӧсъя медасьны удж вылӧ. Ме быдсяма уджӧ окотапырысь босьтча, но медся ёна радейта вӧчны киподтуя удж».

«Но бур инӧ», — вочавидзис дорччысь да босьтіс сійӧс отсасьысьӧн.

Регыдӧн ӧти ӧксай вайӧдіс вӧвсӧ дорӧдны. Дорччысьыд и тшӧктіс отсасьысьыслы ӧксайлысь вӧвсӧ дорны.

Иисус матыстчис вӧв дорад, вундіс сылысь коксӧ, топӧдіс зэвтӧсӧн, сэсся подков намет вӧчис, кӧрт тувъясӧн тувъяліс, мыйӧнкӧ коксӧ мавтыштіс дай пуктіс важинас. Вӧвлӧн кокыд зэв бура ладмис, лоис, кыдзи и вӧлі. Татшӧм ногӧн Иисусыд дорис став нёльнан коксӧ. И вӧв месайыдлы, и дорччысьыдлы отсасьысьлӧн уджыс сьӧлӧм выланыс воис.

Куим лун чӧж уджаліс Иисус дорччысь дорын, а сэсся и муніс.

А сійӧ кадӧ локтіс дорччысь дорӧ мӧд ӧксай, вӧвсӧ жӧ дорӧдны. Дорччысьыд ӧнтай сюся видзӧдіс, кыдзи отсасьысьыс дорис ӧксайлысь вӧвсӧ, да стӧч сідзи и вӧчис, кыдзи сылӧн велӧдчысьыс. Дорччысьыд вӧвлысь коксӧ вундіс, зэвтӧсӧ топӧдіс, подков намет вӧчис, кӧрт тувъясӧн тувъяліс, сэсся вӧвлысь коксӧ мыйӧнкӧ мавтыштіс, — а вӧлыдлӧн кокыс местаас эз йитчы. Мый и вӧчны?! Мый и вӧчны?! Ӧд кутшӧм ыджыд лёктор лои вӧчӧма аслыс дай вӧв месайлы!

Тэрыба ыстіс дорччысьыд отсасьысьысла. Гашкӧ, вӧтӧдасны на сійӧс. Мед пӧ ӧдйӧ бӧр локтас. Суӧдісны! Иисусыд воис бӧр, пуктіс вӧвлысь коксӧ местаас. Кокыс вӧлыдлӧн лои важ кодьыс, кутшӧм и вӧлі. Сэки и шуис Иисусыд мастерыдлы:

— Аддзан, тэ гижӧмыд татчӧ «Медбурысь медбур мастер». Вушты тайӧ гижӧдтӧ да сы пыдди гиж сӧмын «Дорччысь».