ПИСЬМӦ

Эм кодлы гижны, ылӧ кӧ ме муна
Да ветлӧмӧй кӧ лоӧ бура дыр:
Ӧд гортын менӧ виччысьысьыд уна,
И, чайта, кувтӧдз керкасьым оз быр.

Дерт, гӧтыр вылӧ письмӧ гортӧ воас,
Но пиянӧй тшӧтш видзӧдласны, дерт.
И мамлӧн сідзжӧ матыстчылӧм лоас,
А сэсся, гашкӧ, веськалас сусед.

Мен таысь кокни, шоныд сьӧлӧм вылын,
А письмӧ воас — йӧктӧмӧдз ме рад.
Кӧть чужан мусянь кутшӧм абу ылын,
Мен кокни вуджны янсалӧмлысь кад.

О, кутшӧм гажтӧм, чайта, сэтшӧм ловлы,
Код ӧтнас дзик, и кӧдзыд сылӧн нэм.
О, кутшӧм бур, мый юрӧн коркӧ овлі
Да гортын шоныд кутысь менам эм.