* * *

Ас сиктын ныв-зонмыс зэв уна,
И талун бара свадьба лун.
Ме бара, корисны да, муна,
Мед гажа томлунӧй оз вун.

Мед менам паметьын пыр оліс,
Кыдз нылӧй босьтіс менсьым ов.
Кыдз сиктным ставнас гортӧ воліс
Да сиис миянлы любов.

Кыдз гӧрдӧдыштіс чужӧмбанӧй,
Кор горӧдісны «Горько!» кыв,
Кыдз йӧктісны сэк «Шондібанӧй»,
Кыдз банйыштіс сэк менам ныв.

Кыдз гажыс асылӧдз эз чусав,
Кыдз сьыліс керкаын быд жыр.
Сэк гӧтыр вӧлі медся муса,
Кӧть эськӧ зэв на муса пыр.

Ме шуда морт, ме вывті шуда,
И рочаканьӧй шуда, дерт,
Кӧть мыйсӧ корсюрӧ ог шу да,
Кӧть мыйсӧ корсюрӧ ог кер.

И свадьба быттьӧ тӧрыт муніс,
И быттьӧ тӧрыт сьыліс сикт.
Со, казьтышті да, ставыс вунліс,
И свадьбаыд нин вунліс дзик.