* * *

Ог бергӧдчыв, ог кыйкнитлы сэк ачым,
Кор лэптас бус, скӧр понлысь торкас чӧв
Да трафаретлӧн мир туй кузя скачӧн
Тат шутьӧбтас поэзиялӧн вӧв.

И пӧсь вывсьым сэк, нӧшта кӧ нин шуны,
Ог уськӧдчы ме, ачымӧс ог вен,
Ог весиг чайт яр верзьӧмасӧ суны.
Ас вӧлӧс немла седлӧавны мен.

Да, век на сувтлі, сьылан шы кӧ петліс,
И кытшлавны ог велав нин ме, ог.
Но чужӧмсянь ме абу рӧдйӧн ветлысь,
А мукӧд моз жӧ подӧн вӧтла шог.

И вешъя сэтчӧ, кӧні ю, веж турун,
Кӧн рытыс меным буавны оз сет,
Кӧн косьмӧм бадьяс шенасьӧны бурӧн,
Кӧн ӧтка зорӧд рытгорувнас сьӧд.

Сэк аддза, кыдзи пипу тірзьӧ ылын,
Кыдз гымньӧв бара дасьтӧ аслыс койт,
Кыдз шыбласьны оз дугдыв турун тылым —
И доршасьӧ выль кыв,
Кыдз синва войт...