МИ ТАТШӦМӦСЬ И ЭМ

Ті тӧданныд кӧ, кыдз да мый,
вай висьтасьӧй нин либӧ дзебӧй,
но ме, кӧть сёрӧн, гӧгӧрвои,
мый весиг чир мында ог тӧд ме
да-й некор тӧдны ог и кут,
и — тӧдтӧмлункӧд сюртчӧм лов —
ме тӧді муртсаник, мый быдӧн
сэк шуисны: со ставсӧ тӧдӧ код!
Ме вежӧртлі, мый тайӧ лӧж,
но велалі, и веськодьпырысь
збыль туйӧ ылӧдчӧмсӧ пукті.

(Мый колӧ вӧчны, тӧдны мед?
Мед нем эн тӧд, мый вӧчны колӧ?
А лӧжас гудрасьысьяс ӧнӧдз
век збыльсӧ висьтавлӧны тадз?)