ЙӦЛӦН-ВЫЙӦН ИСКОВТӦ

Лун тӧв улын гыалӧ
Виддзыс дорысь дор.
Век на кыла быттьӧкӧ
Пӧльлысь шулӧмтор:
«Йӧлӧн-выйӧн исковтӧ
Гожся мича лун», — 
Кытчӧ кӧть ог веськӧдчы,
Кодарӧ ог мун.
Ог ӧд кирудз довъяв ме,
Ог ӧд дзӧръяв сідз:
Доддялі ме тракторӧс — 
Ытшка ылыс видз.
Покос помся паськалӧ,
Быттьӧ ойдӧ ва.
Кузяла и вомлала
Сынӧдыс — кыдз ма.
И кӧть номйыс кымӧрӧн
Вӧтлысьӧ быд здук,
И кӧть мышкӧй вазьӧма — 
Норасьны ог кут.
Зато лэбач дзольгӧмсӧ
Лунбыд кывза тан,
Зато видз выв страдалысь
Тӧда гуг и бан.
Сытӧг лымъя пӧраӧ
Эськӧ лоас мый?
Пызан вылад волас мӧй
Йӧв дай нӧк, дай вый?
Уджӧ талун вӧйтчӧма
Миян мӧдлапӧв.
Ӧти лун, а вӧчӧмсӧ
Мыччӧдлас кузь тӧв.
Важ бур йӧзлӧн шулӧмыс
Менам нэм оз вун.
Йӧлӧн-выйӧн исковтӧ
Гожся мича лун.