СІЙӦ КӦЛӦ МЕН, КӦЛӦ...

Пырджык гожӧмын ми
чужан сиктаным волам,
Шоныд пӧраӧ быттьӧ
сэн ёнджыка колам.
Тайӧ збыльысь ӧд сідз,
тайӧс ас серти тӧда:
Отпуск воас — 
и муса Печоралань мӧда.
Сэктӧ любӧ ас войтыркӧд,
сэтшӧм сэк долыд!
Паськыд ювывса гы моз жӧ
ветлӧ сэн лолыд.
Лэчча ва дорас — нимкодьӧй
морӧсам тыр дзик,
Быттьӧ радлӧ мен — 
из вылын катласьӧ сырчик.
Кежа ыбӧ — сэн
гӧрсьӧма-кӧдзсьӧма важӧн,
Метӧг кывтӧма тулысыс
страднадыр гажӧн.
Тӧдса кыр йылысь толаыс
исковтӧм метӧг,
Бара туӧмӧн туӧ
веж туруныс сэтӧн,
Выльысь вотӧдзныс бушковъяс
пышйӧмны татысь,
Шонді югӧръяс локтӧны
тӧдчымӧн матысь.
И кор мамӧлы юкмӧсысь
васӧ ме лэпта,
Оз ков, майбырӧй, чуньясӧс
шонтыны зептам.
Кизьӧр тшын кайӧ асывнас
сигӧрным весьтӧ — 
Оз ков, тӧлын моз, вит моздор
пыртлыны пестӧ.
Ном тан корсюрӧ лӧг петтӧдз
дӧзмӧдлас кӧть и, — 
Тані чужанін менам, — 
а сійӧ век ӧти.
Сійӧ колӧ мен, колӧ.
И ме сылы кола.
Сӧмын пырджык тай гожӧмын
сэтчӧ ме вола.