* * *

Строитель посёлокын ме ола-выла...
Мен вежӧсын дзескыд, а ывлаын слӧт.
Рыт сёр. И Москва меным пельӧссянь сьылӧ,
Мед гажтӧмлун весиг и рытнас ог тӧд.

Ме тӧда, мый туйяс тан тшыксисны бара,
Ӧд слӧтыскӧд важысянь ёртасьӧ няйт.
Но, резина сапӧга, асывнас карӧ
Ме мӧда — и норасьны ньӧти ог чайт.

Дай норасьны кодлы?
Дай норасьны мыйысь?
Лёк слӧт вӧсна, дерт, горсоветӧ он мун.
...Посёлокным вочасӧн кусӧдӧ бияс:
Бур йӧзыслы колыштӧ шойччӧг да ун.

Но, чӧрт тӧдӧ, мыйла мен пукавны колӧ
Да тэчны строкаясӧ кыв бӧрся кыв,
Кыдз быттьӧкӧ дзугыльнас некор ог лолы,
Кыдз быттьӧкӧ олӧмӧй — сьыв сӧмын, сьыв,

Кыдз быттьӧ и вой шӧрыс мен абу вой шӧр
Да, гижӧмысь кындзи, мӧд радлун оз ков.
Но ачым ог казявлы — полӧмӧй вошӧ.
Но ачым ог казявлы — шоналӧ лов.

И бара нин думъясӧй нуӧны ылӧ.
Оз йӧршитчы вежӧсам олӧмыс, оз.
Со аэроплан кӧнкӧ енэжас кылӧ
И кодӧскӧ чуксалӧ важ паровоз.