ТУЙЫН

Тан самолётын, быттьӧкӧ гортын:
Бортпроводница чай вайис кортӧг.
— Ю, — шуӧ сійӧ, — юртӧ эн ӧшӧд.
Дзоргыны муӧ эштан туй чӧжыд.
— Аттьӧ тэд, Валя, — меліа шуи. — 
Вайин да, дерт нин, пӧсь чайтӧ юа.
Бордувса кымӧр вочасӧн оньдӧ,
Валялы синмас видзӧдӧ шонді,
Быттьӧкӧ янсавны сыкӧд оз кӧсйы.
Валялӧн кудри дзик быттьӧ ӧзйӧ.
— Кытысь нӧ ачыд? — юалі сӧмын.
Вежсьыштіс нывлӧн сэк чужӧм рӧмыс:
Оз тусь вир содіс роч нывлӧн банӧ.
Радлігсор ликтӧ Валя мен: — Тані,
Тані со чужлі кызь вит во сайын.
Аддзан, посёлок? Тшын, аддзан, кайӧ.
Мамӧлӧн, гашкӧ, ломтысьӧ пачыс.
Чай, кӧнкӧ, юӧ тэ моз жӧ ачыс.
Аттьӧ тэд: тӧдін, юавны кодыр.
Со тай и школа. Со тай заводыс,
Токарӧн вокӧ уджалӧ сэні...
Тадз чужанінӧн тӧдмӧді тэнӧ.
Ныв ӧшинь дорысь вешйыны поліс,
Мам ордӧ думнас, тыдалӧ, воліс.
Шондікӧд орччӧн лэбам и лэбам.
Зіль самолётлӧн тырмӧ тай эбӧс!
Улын — шоссе, быттьӧ кыйсьысьлӧн ордым.
Друг самолёт крута качнитіс бордӧн:
«Тӧдтӧм посёлок, тэныд пӧсь чолӧм.
Тэ весьтӧ аски бара на волам.
Тыдавтӧм туйӧд бӧр лэбам аски.
Поводдя сӧмын лӧсьыдӧс дасьты».
Регыд ми воам, пуксям Москваӧ.
Чужисны надзӧн кывъясыс тайӧ.
Лэччыны кутім — ныв юкліс кампет.
— Кыдзи нӧ, Валя, шуӧны мамтӧ?
— Павловна: йӧзыс шуӧны тадзи.
Ме быдса во нин сійӧс эг аддзыв.
Тӧдтӧм посёлок тӧдсаджык лоис,
Туй помным миян регыдӧн воис.
Кытчӧдз эз примит миянӧс муыс,
Павловна быттьӧ чай мекӧд юис.