НЭМ ТОММӦДЫСЬ КАД


Тулысыд тулысӧн прӧстӧ оз шусьы —
Тулывлӧ, пулывлӧ олӧмлӧн ӧд.
Ловзьӧ природаыс явӧ и гусьӧн:
Мыйяскӧ аддзан, а мыйкӧ он тӧд.

Тулысыд меліа кыскӧ ас бердас,
Сэки ӧд томмӧ да мичмӧ быдтор:
Вежӧдӧ, ловзьӧ кор томиник берба,
Сё вося кыдзлӧн тшӧтш потласьӧ кор.

Быдӧнлы долыдлун ӧткодя сетӧ,
Весиг и сылы тшӧтш, коді оз чайт...
Но дзик став сьӧлӧмсянь нимкодьыд петӧ,
Кор тэ сӧвет муын олан тыр пай.

Тэ кӧ, том воканӧй, дзордзалан яра,
Менам нин кольӧма дзордзалан кад.
Сӧмын быд тулысын кыпавлӧ бара
Том кадӧс казьтывлӧм — лолыд сэк рад.

Часлы жӧ, воканӧй, тӧкӧтьӧ чӧвлы,
Кывзышт вай менсьым тэ дженьыдик висьт.
Коркӧ ме том кадкӧд тӧдса жӧ вӧвлі,
Вӧвлі... да коллявныс тэ моз эг письт.

Ок, эськӧ ӧні ме, тӧлкыс кӧ сюрас,
Ас вылысь кызь вит во шыбитны рад!
Сӧмын тай — он нин пӧ киссьӧм ва курав,
Он нин пӧ бӧр бергӧд кольӧм том кад...

Чайтан, ме жалита том дырӧс ассьым,
Кыдзи тай жалитлам бӧр пышйӧм шуд?
Воканӧй, сэтшӧмӧн менӧ эн пасйы,
Ме вылӧ увтыртан мӧвпъяс эн кут.

Жаль меным — лёк ногӧн лотайтчис кадӧй,
Медся бур кадӧй, вынйӧрӧй сэн!
Сійӧс кӧ бергӧдны ӧнія кадӧ,
Ок, эськӧ, долыд жӧ вӧлі том нэм!

Важсӧ ме казьтыла лӧгысь да скӧрысь,
Сыысь оз шог босьт, ни гажӧй оз быр.
Мед кӧть и вир-яйӧй неуна пӧрысь,
Сьӧлӧмӧй мӧд нэма томлунӧн тыр.

Нимкодьысь ачымӧс шудаӧн лыддя:
Удайтчис ас синмӧн аддзывны мем,
Кыдзи важ сир курыд олӧмыс пыдди
Пуксис зэв долыд, зэв кыпыд выль нэм.