ВӦЛӦГА ПЕРЙӦМ


Тулыссянь вуграсьны унаысь ветлі,
Ю дорысь гортӧ ме шоча и кайлі;
Шуны кӧ веськыда, чери эз шедлы,
Некор на прамӧя пумӧн эг вайлы.

Вугыртӧ самалан нидзулӧн, няньӧн,
Чайтан ӧд, гашкӧ нӧ, сын шедӧ сэтчӧ.
Со кодкӧ дэбӧдӧ, — екуня Ваньӧ!
Нимкодьла дрӧжжитан, сьӧлӧмыд чеччӧ.

Мыр моз дзик пукалан, кыйӧдан сюся,
Мед эськӧ удитан тракнитны шатин.
— Сынпи кӧ шедӧма — ӧні жӧ пуся! —
Арталан думсьыд да... сынтӧ он кватит.

Кыскан да чорыда ёрччыштан сэні:
Вугырад тоньвидзӧ чаль кузя йӧршпи.
— Кыськӧ тай, лешакыс, крукалас тэнӧ!
Чӧрту мун, ваад бӧр ӧдйӧ сюй бӧжтӧ.

Некор кӧть йӧрш помысь кынӧм эз пӧтлы,
Век на жӧ вуграсьны войколӧн мунан,
Быттьӧ ӧд мырдӧн дзик кодкӧ пыр вӧтлӧ:
— Мун пӧ да мун, Виттор, сын шедӧ пуны!..

Тадзи нин лоӧ, дерт, нэм чӧж мем вывны
(Эг вермы кутчысьны прамӧйджык уджӧ),
Гожӧмын посньыдик йӧрш пиян кыйны,
Тӧвсӧ ӧд кос йӧршнад кыдзкӧ тон вуджан...

Арланьыс ягӧ ме тшак вотны ветла, —
Кос тшак да кос чери — мый сэсся колӧ!
Тырыс на вӧлӧга! Веж кодлӧн петӧ,—
Юква да тшак сёйны ме ордӧ волӧй!