АДДЗЫСЯН ТАЙ


Вӧрӧд-ягӧд ветлывла,
Рыжик, ельдӧг вотлывла.
Тшак вотыськӧд аддзысьла,
Гусьӧникӧн кутчысьла.
Вотчигтырйи вочасьла,
Зэв топыда окасьла.

Чери кыйны ветлывла,
Сьӧкыд тӧня кыскавла.
Войковъясӧн ветлігӧн,
Бипур дорын узьлігӧн
Зэв топыда кутчысьла,
Тывъясьыськӧд окасьла...

Рытын борйӧ ветлывла
Чӧскыд дука турунла,
Ытшкывла да лэчтасьла...
Мусукӧйкӧд аддзысьла,
Небыд борйын кутчысьла,
Зэв чӧскыда окасьла.

Войяс пукны ветлывла,
Ныв-зон костын ворслывла,
Йӧктывла да сьывлывла,
Вой шӧр бӧрӧдз овлывла.
Колльӧдчигӧн кутчысьла,
Зэв топыда окасьла.

Со ме кутшӧм долыда
Том олӧмӧс колльӧда!
Мӧдысь, гашкӧ, казьтыштла,
Шог пыр нора сьылыштла:
«Кольӧма тай, мокасьтлы,
Кыдзи коркӧ... окасьлі!..»