ШОНДІБАНӦЙ


Важысянь ми кылам
Коми сьыланкывъяс.
Медся ёна сьывлам
Тадзи зонъяс, нывъяс:
	«Шондібанӧй, олӧмӧй...»
Ставным на ми тӧдам
Ичӧтдырся олӧм.
Муртса сувтны мӧдам, —
Кылӧ тіян тольгӧм:
	«Сёньдибаньӧй, ольӧмӧй...»
		(Дзӧбыльтӧмӧн).
Уджӧ мунігкості
Томиник зон нора
Мукӧд дырйи босьтӧ
Сьывны бура, гора.
	«Шондібанӧй, олӧмӧй...»
		(Шутьлялӧмӧн).
Гажа рытын нязгӧ
Зонлӧн паськыд гудӧк,
Лӧсьыда дзик ставсӧ
Шуалӧ, он вунӧд:
	«Шондібанӧй...»
		(Вомӧн гудӧкасьӧ).
Кывтам видзьяс вылӧ,
Пыжным ӧдйӧ шургӧ.
Батьӧ пуклӧс вылын,
Кылӧ, аслыс мургӧ:
	«Шондібанӧй...»
		(Вомгорулас мургӧ).
Шоныд паччӧр вылын
Пӧрысь пӧчӧ дзӧрӧ.
Мыйкӧ, кылӧ, сьылӧ,
Муртса вомыс вӧрӧ:
	«Шондібанӧй...»
		(Вомгорулас).
Мыйта шогыс кылӧ
Тайӧ сьыланкывъяс!
Сы кузя ме сьыла, —
Кывзӧй, зонъяс, нывъяс!
	«Сё майбырӧй, олӧмӧй...»
		(Ачыс сьылӧ).