ЧУЖИ-БЫДМИ СЬӦД ВӦР ШӦРЫН


Чужи-быдми сьӧд вӧр шӧрын,
Деревняысь петі,
Новлі чорыд, сера дӧрӧм,
Визя гач да кӧті.

Муртса сувті ас кок йылӧ,
Удж пыр меным вичмис:
Зыбка дорын ӧввӧ сьывны,
Ичӧт кага видзны.

Кага бӧрдӧ, ачыд бӧрдан,
Гораджыка горзан.
Пӧжӧм йӧлӧн сюрысь вердан,
Косджык рузум корсян.

Бӧрдысь кага дыр оз бурась,
Абу сылӧн ланьтӧм;
Керка ӧдзӧс швачкан бура,
Пышъян ворсны няйтӧн.

Ыджыд мамыд корсяс тэнӧ,
Юалас: «Кӧн вокыд?»
Вӧсньыд ньӧрйӧн шлачкас сэні, —
Луддзас кыкнан бокыд.

Рытын мамӧ уджысь воас,
Ваяс льӧм да ӧмидз...
Сэтшӧм вӧлі челядь вояс,
Казьтывла на ӧнӧдз.